| Enkele Reis |
|
Al zit ik er met mijn neus bovenop, het is me niet duidelijk of kinderen van
nu anders zijn dan wij vroeger. Van viezigheid hielden en houden ze
allemaal, de hoofdlijn is ongewijzigd, maar volgens mij zijn het vuige
derden die verantwoordelijk zijn voor een diarrhee aan smerige zaken, die
zij via speelgoedwinkels en cadeauboetieks over de hoofden van het grut
uitstorten, en waaraan zij een goedbelegde boterham hopen te verdienen. Daar
kon wel eens de oorzaak gevonden worden, die maakt dat het hedendaagse vieze
viezer is dan vroeger.
Ik ga over tot aanschouwelijk onderricht. Mijn dochter werd laatst zeven, ik kan dat bewijzen met haar handschrift, anders denkt u maar dat ik Koot als Vieze Man imiteer en iets zoek om mij uit te leven. Op de foto ziet u een van de cadeautjes. De drol voelt grenzeloos smerig aan, en stinkt echt vies. De drol is opneembaar. Eronder zit een roze weke substantie, die, als je er op drukt, het geluid van een wind maakt. Kinderen noemen het "slijmie", griezelen naar hartelust en zeggen dan iets dat klinkt als ill, maar het spul krijgt een volwaardige plaats tussen de knuffels, barbiepoppen, knutseldozen en pokemon-albums. Wat ik me nu afvraag: als kinderen al zo vertrouwd zijn met kunstpoep en kunstwinden, lopen we dan niet het risico dat in de loop van deze eeuw de grens van de vies-tolerantie van volwassenen gaat verschuiven? Met als nevenverschijnsel dat actuele kunst nog meer moet gaan shockeren om op te vallen, en dus indringende vondsten als ingeblikte poep, rottend vlees en doorgezaagde koeien vervangen moeten worden door krachtiger boodschappen? Waar moet dat heen. |
BACK