Jong talent
Hoeveel jaar heeft een kunstenaar nodig om zijn of haar draai te vinden? Adriana van Zoest is met haar 38 jaar de jongste van de galerie, maar kijk eens wat zij heeft gedaan om te komen tot waar ze nu toe in staat is. Zij is bovendien opgegroeid in een tijd dat het op academies niet en vogue was -en op een enkele uitzondering na nog steeds is- om traditionele technieken te onderwijzen, dus het willen leren is één ding, het kunnen leren een tweede. Natuurlijk, zonder talent wordt het nooit wat, maar zonder het doorzettingsvermogen van mensen als Adriana van Zoest zou de reputatie van Nederland als bovenmatig getalenteerd schildersland, een opvatting die overal behalve in Nederland als vanzelfsprekend wordt beschouwd, allang verdampt zijn. Voor de goede orde, ik doel dan op een eeuwenlange traditie, waarvan de evolutionaire lijn tot in het heden doorloopt en die zich naast het meer revolutionaire kunstgeweld van de twintigste eeuw staande heeft weten te houden. Zo kon het gebeuren dat Adriana van Zoest, op haar zeventiende op zoek naar een academie, van haar moeder een cursus in het schilderen van stillevens op een particulier instituut in Uffelte cadeau kreeg. Menig schilder heeft zij in de jaren daarna de oren van het hoofd gevraagd, welke wijsheid en ervaring zij overigens net zo enthousiast weer overdraagt door het geven van masterclasses en het schrijven van artikelen. Waaraan wij onbedoeld maar van harte bijdragen door haar schilderijen te exposeren. (augustus 2005) |