Hester Schroor - artist in Galerie Lieve Hemel

De wereld van Hester Schroor is dichterbij dan u denkt. Er mag dan een handboek zijn van volgens de medische wetenschap geconstateerde ziektes en afwijkingen, over de werking en het nut van de hersenen heerst geen eenduidigheid. In feite is niet-standaard denken en gedrag al in de maatschappelijke orde geïmplementeerd door de als noodzakelijk geachte aanwezigheid van kunstenaars, waarvan wordt geaccepteerd dat ze zich niet gedragen zoals van doorsneeburgers wordt verwacht. Hoe dat dan zit met hun hersenen is me onbekend, maar van hun geest mag je verwachten dat die vrijer en meer afwijkend gedrag faciliteert dan die van de rest.

Hier doemt ook de kip of het ei-doctrine op, waarbij ik opteer voor een middenweg. Ik denk dat naarmate de vaardigheden van de mens toenamen, de neiging om te ontregelen - standaard bij een deel van de mensheid aanwezig - navenant meegroeide. Ik geef toe, met feiten kan ik niets hiervan staven.

Dat is ook niet mijn oogmerk, het gaat mij om een manier om lezers en luisteraars te voorzien van een context, waardoor het hun mogelijk wordt zich in te leven in andere dan vertrouwde situaties. Zodat, als ik poneer dat al dat bladgoud rond die grillige en buitenissig gestyleerde personages een ode is aan hun afwijkende manier van denken, u begrijpend knikt en accepteert dat buiten de gebaande paden tredende denkpatronen voor de mensheid van grote waarde zijn. Of zoiets.

U kunt er naar eigen inzicht een heel ander verhaal van maken, in het vertrouwen dat u Hester’s optimisme onderkent, dat aan dat bladgoud ten grondslag ligt. En hoe ik dat weet? Ik zag menigmaal haar ogen schitteren als ze het er over had.


W orks BIOGRAPHY ART BREDA 2015 DE MENS, PAS OP! 2015 PAN 2015 ART BREDA 2017				De wereld van Hester Schroor is dichterbij dan u denkt. Er mag dan een handboek zijn van volgens de medische wetenschap geconstateerde ziektes en afwijkingen, over de werking en het nut van de hersenen heerst geen eenduidigheid. In feite is niet-standaard denken en gedrag al in de maatschappelijke orde geïmplementeerd door de als noodzakelijk geachte aanwezigheid van kunstenaars, waarvan wordt geaccepteerd dat ze zich niet gedragen zoals van doorsneeburgers wordt verwacht. Hoe dat dan zit met hun hersenen is me onbekend, maar van hun geest mag je verwachten dat die vrijer en meer afwijkend gedrag faciliteert dan die van de rest. Hier doemt ook de kip of het ei-doctrine op, waarbij ik opteer voor een middenweg. Ik denk dat naarmate de vaardigheden van de mens toenamen, de neiging om te ontregelen - standaard bij een deel van de mensheid aanwezig - navenant meegroeide. Ik geef toe, met feiten kan ik niets hiervan staven. Dat is ook niet mijn oogmerk, het gaat mij om een manier om lezers en luisteraars te voorzien van een context, waardoor het hun mogelijk wordt zich in te leven in andere dan vertrouwde situaties. Zodat, als ik poneer dat al dat bladgoud rond die grillige en buitenissig gestyleerde personages een ode is aan hun afwijkende manier van denken, u begrijpend knikt en accepteert dat buiten de gebaande paden tredende denkpatronen voor de mensheid van grote waarde zijn. Of zoiets. U kunt er naar eigen inzicht een heel ander verhaal van maken, in het vertrouwen dat u Hester’s optimisme onderkent, dat aan dat bladgoud ten grondslag ligt. En hoe ik dat weet? Ik zag menigmaal haar ogen schitteren als ze het er over had.