BACK to Hans van der Kroef

BACK

Hans van der Kroef


Hans van der Kroef, "Nabestelling" 2000, olieverf/doek, 50 x 75 cm,(verkocht - sold)

       "Nabestelling"

In veel schilderijen van Hans van der Kroef komen naar beneden dwarrelende papiertjes voor. Naast andere meer of minder uitgesproken thematische lijnen, die altijd met een zekere ironie beladen zijn, duiden die papiertjes op de overdosis aan informatie, waaraan de aardbewoner staat blootgesteld. De personen op de schilderijen houden zich soms met iets anders bezig, of eventueel helemaal nergens mee, maar die papiertjes blijven naar beneden dwarrelen.

In dit schilderij is dat anders. De man, die niet gekleed is als een militair, maar toch de indruk wekt dat hij er mee te maken heeft of heeft gehad -waar overigens de entourage van wachthokje en slagboom aan bijdragen- heeft kennelijk besloten daar wat aan te doen. Hij heeft een pijl en boog ter hand genomen en schiet de papiertjes weer terug in de grauwe winterlucht. Het hondje, in dit geval een metafoor voor zijn menselijke medestanders, draagt bij door braaf mooi te zitten. De beloning voor de held staat klaar in het wachthokje. Het pak is te groot en heeft te veel van een toneelrekwisiet om te figureren als een waardevol iets, maar ook daar zal de mensheid zich bij moeten neerleggen. De held zal immers nooit missen, maar ook nooit iets raken…

               "Repeat Order"

Hans van der Kroef's paintings often feature bits of paper fluttering down. In addition to other more or less explicit theme lines, which invariably have a certain ironic charge, these bits of paper stand for the glut of information to which we, as mortals, are exposed. The individuals in the paintings may be involved in something else, or in nothing at all, but that doesn't stop the bits of paper fluttering down.

Not so in this painting, however, for the man, who although he is not dressed as a soldier suggests some kind of past or present military involvement (a suggestion which the sentry box and the barrier reinforce), would appear to have decided to do something about it: he has taken up his bow and arrow to shoot the bits of paper back up in the grey winter sky. The dog, which in this particular case acts as a metaphor for the man's human supporters, contributes by sitting beautifully in the "shake" position. The reward for our hero is waiting for him in the sentry box. Although the parcel is too large and looks too much like a stage prop to feature as anything of value, mankind will have no choice but to resign to this, too, as our hero, although he will never miss, will never score a hit either …

BACK to Hans van der Kroef
      BACK