Cadeautje VII |
Ook nu kan ik u het allereenvoudigste idee niet zo maar uitleggen. Dus als u mij toestaat beschrijf ik mijn gedachtengang. Ik ben altijd al bezig met het doorgronden van de perceptie van medemensen die over een aantal zaken totaal anders denken dan ik. Hoewel mijn eigen normen zich absoluut niet onbetuigd laten, blijf ik proberen om elke casus die zich aandient door de ogen van zo'n medemens te beleven, het blijft dus een beetje balanceren op het scherp van de snede. Dat houdt u en mij scherp. In deze geest las ik een artikel over kunstkrakers, waarin een der geïnterviewden zijn wedervaren schetste en tussen neus en lippen door de reden aangaf van zijn vertrek van zijn vorige locatie. "De gangen waren daar schoongepoetst", zei hij. Ik ben de beroerdste niet, mijn geest nam een kleine omweg en vroeg zich af of een schone gang vanwege het schone functioneler is, in aanmerking genomen dat al ons ongedierte al ruimschoots eerder is platgespoten. Nee dus, nergens voor nodig, een gang mag best vuil zijn, zolang je er maar niet ziek van word. Dat werd je vroeger, maar de tijden zijn veranderd. De redactie van Nature buigt zich momenteel over een rapport waarin wordt gemeld dat duizenden soorten bacteriën zijn uitgestorven, en dat het maar helemaal de vraag is of de mutatiesnelheid bij bedreigde soorten is opgewassen tegen het smartelijke verlies, want we weten met z'n allen zo kort na de protesten tegen de maatregelen van de Europese Unie, dat het maken en in voorraad hebben van een fatsoenlijke schimmelkaas niet meer mag. Ook díe bacteriën kunnen dus niet meer overslaan naar een vuile gang, dus waarom - volgende gedachtensprong - zou dit niet voortaan een legitiem argument van creativiteit, zeg maar toetssteen van burgerlijk vastroestgedrag kunnen zijn, waarmee bij aanvraag van subsidies rekening wordt gehouden? Waardoor ik impliciet meebetaal aan mijn eigen moeizame proces van omschakelen. Maar snapt u nou wat ik bedoel? Dit is nu pure rechtvaardigheid. |