BACK

Weekly Residuum 423 - februari 2010 A
© foto en tekst Koen Nieuwendijk

Redt de Kunst XII

Tja, dat is een moeizame discussie. Wil de gemeente graffiti weghalen, of eigenlijk compleet beschilderde voorgevels reinigen, wordt me daar dat nobele streven, of in ieder geval, dat beleid van nobele bedoelingen op grond van belabberde door het vooruitgangsvirus aangetaste teisteridealen (ah, zet u even een denkbeeldig streepje achter de tweede i, en spreekt u dat woord dan nog eens hardop uit: "teisteri-dealen", deels op zijn Engels), gedwarsboomd door de eeuwigheidswaarde van kunst. Want dat moeten de beleidsmakers goed beseffen, als die bedraakte voorgevels gespaard worden voor de hogedrukspuit, dan gaan die huizen de komende driehonderd jaar niet meer tegen de grond, tenminste als de mondigheid van de burgers constant blijft, want ook dat weten we nog niet zeker, althans, wat er is zal niet verdwijnen, maar als er steeds meer mondigheid komt, wat zal de noodtoestand na de kakafonie ons dan ongevraagd brengen? (Het Parool van 29-1-2010, Tekening wegpoetsen is barbarij. Een van de sterkste argumenten tegen het reinigen van een Amsterdamse voorgevel was dat de schilderingen veelvuldig werden gefotografeerd. Het is een beetje als het onderzoek, dat de ANWB hield naar de mening van hun leden in de zaak van het rekeningrijden, hetgeen die glanzend gepoetste verantwoordelijke minister bij navraag deed ontboezemen dat hij toch echt niet tegen de zin van het Nederlandse volk een maatregel door wilde drukken, wat enerzijds het domste is wat een regerend politicus kan stipuleren, want in feite onderdeel van het schrikbeeld van de elite, die de wijsheid in pacht heeft, maar siddert voor het moment dat de meeste stemmen echt gaan tellen. Waarop het Parlement zowat ontplofte, de gepoetste schuldig het hoofd boog, maar de kiezer bij zichzelf dacht, wat krijgen we nou, zitten die daar niet namens ons, en al zo lang dat het helemaal geen kwaad kan om op eigen initiatief te kijken of de uitverkorenen er nog net zo over denken als toen wij op hen stemden, en dan gaan ze zo nadrukkelijk op hun strepen staan, dat ze zelf vergeten of ze nou voor of tegen het rekeningrijden waren, of althans, misschien lag hun mening al jaren voor hun verkiezing vast, maar waren ze vergeten wat ze in het kader van het juiste imago ook al weer hadden gezegd. Neemt u mij niet kwalijk, ik dwaal af. Maar mocht het Paleis op de Dam doelwit worden van een bomaanslag, die bedoeld is als maatschappelijke relevante kunst - u weet toch dat de avant garde noodgedwongen al jaren escaleert, dat ze het vernieuwen noemen is als claim meer een kwestie van overdrijven en daarmee een zwaktebod - en ongewild dan wel bedoeld het meest gefotografeerde object ter wereld wordt, moet die ruïne - realiseert u zich dat het niet mijn vraag is - om redenen van kunstzinnige aard ten eeuwigen dage op de overigens nu al lelijke Dam blijven staan?)

BACK