|
Ik weet niet of u me een beetje kent, maar met hard lachen en toch begrip hebben voor het onbegrepene of voor het vechten tegen de bierkaai -wat gek dat daar geen cursus voor is- heb ik geen moeite, maar er zijn momenten dat ik mijn gemoed moet luchten. Ik lees in het Parool van 15 juli dat de Minister van Verkeer en Waterstaat vindt dat blaastestapparaten in auto's moeten worden ingebouwd. Over de problematiek wil ik eerst even duidelijk zijn: alcohol in het verkeer moet gewoon verboden worden, totaal. Niets geen toegestane marge van zoveel promille, gewoon ouderwets alles of niks. En vooral nadruk, naast het bestrijden, op het opvoeden van ons, wij argeloze burgers. De staat mag best flink verdienen aan drank, maar dat heeft consequenties. Ik dwaal af. Ik zoek namelijk al jaren naar een artikel dat weinig of niets kost, maar waar ik een draai aan kan geven waardoor iedereen het opeens wil hebben. En dat ik, dol zijnd op uiteenlopende digitale technieken, ook nog een keer via een zelfgebouwde site op internet en masse aan de man kan brengen. Te weten, mijn eigen uitgeademde lucht, op te slaan in een blikje met een geïntegreerd patroon van luchtkanalen, waardoor mijn ingeblikte veilige lucht door de warme adem van de foute blazer tegelijk wordt voorverwarmd en uit het blikje wordt geduwd, recht in het mondstuk van het testapparaat van de minister. In plaats van een Bob grijpt iedereen voortaan naar een Bib, hetgeen staat voor Blaas In Busje, en daar staat dan in kleine lettertjes op FKNWL, hetgeen betekent From Koen Nieuwendijk, With Love. Uiteraard zullen anderen zich storten op deze markt, en munt slaan uit hun ademtocht, maar geen nood, ik neem een patent op een draagbaar apparaat dat continu alle uitgeademde lucht opvangt en opslaat in een container op wieltjes, want wat veel diensten en producten gemeen hebben is niet de kostprijs van het gewenste, maar de kosten van de afstanden die moeten worden overbrugd om het product bij de consument te krijgen. Het zal geen geheim zijn dat de consument allang beschikt over het gewenste, te weten correcte lucht, alleen niet op die momenten dat het vereist is, dus kon de markt voor het apparaat waarmee de lucht wordt opgevangen en opgeslagen wel eens lucratiever zijn dan mijn eigen gebruikte lucht. En dan komen er vervolgens blikjes op de markt waarin men zijn eigen lucht kan opslaan, of die van de buurvrouw -dat is in feite mijn volgende patent- en zo heb ik dan toch maar kunnen bijdragen aan de puurste vorm van de kringloopgedachte, te weten het hergebruiken van ingeademde verse lucht -ongebruikt kun je niet zeggen, deze aarde doet al miljarden jaren met dezelfde lucht, dus door welke longen die al niet is geweest, daar is haast geen voorstelling van te maken- maar wat ik zeggen wil, is dit in alle eenvoud vernieuwend of niet? |