BACK

Weekly Residuum 431 - juli 2013 A
© foto en tekst Koen Nieuwendijk

Bloemen in de Grote Stad

U denkt bij het zien van deze toch wel tragische bloem dat ik daarmee wil inhaken op de recessie? Nee hoor, kan ik u verzekeren. De klaproos is een tere bloem, die maar heel kort bloeit, even afgezien van zijn Afghaanse neven en nichten, die het waarschijnlijk ook zwaar hebben, maar toch vooral hun mooie kelk zullen laten hangen omdat ze beschuldigd worden van samenwerking met drugsdealers. Maar wat ik dan wel bedoel? Ik bedoel echt niks. Als ik er met mijn camera op uittrek gaat mijn hart sneller kloppen. Het vinden van een geschikte bloem in de stad is een loterij, zeker als je steeds hetzelfde wandelingetje maakt. En dan, maar dan, hoe maak je er een spannende compositie van, wat doe je met het bestaande licht, want flitsen, nee dat is als vloeken, dat doe je niet, je mag er niet eens aan denken, wat met het gemiddelde biechtgeheim best mag, en ook strafrechtelijk gezien valt dat reuze mee. Als u met een spandoek voor de Nederlandse Bank gaat staan, waarop staat "ik denk erover om deze bank te gaan beroven", kunt u vervolgens niets dan afdruipen. Geen aandacht, geen arrestatie, geen straf, niets. Het schrijven over een klaproos is een stuk riskanter, want hoe zullen de zoekprogramma's van de afdeling Nederland van de Amerikaanse inlichtingendienst reageren op dat woord, in aanmerking genomen dat hun vertaalprogramma bij klaproos op tilt slaat vanwege de botanische verwantschap met de papaver, nog afgezien van de gewelddadigheid die de naam van die bloem uitstraalt. Dat er nog geen linkse actiegroep bestaat die die naam opeist. Onbegrijpelijk. Maar ik dwaal af. Ook ik heb bezorgd kennis genomen van Prism. Maar om een heel andere reden. Ik volg al jaren kritisch de discussie over de rechten die voldaan moeten worden vanwege het kopieëren van andermans bedenkels, betaal ieder jaar met bezwaard gemoed een aanzienlijk bedrag voor voornamelijk kopieën van facturen en belastingaanslagen, reken me in onbezonnen momenten rijk aan de talloze keren dat zowel foto's als teksten van mijn hand geheel of gedeeltelijk zijn gekopieerd, en nu hoor ik echt helemaal niemand protesteren tegen het kopiëren en opslaan van alles wat hier wordt gezegd en geschreven op Amerikaanse servers. Zelfs in het onvoorstelbare geval dat ik me erbij neerleg dat dat kan en mag, dan moeten ze er nog steeds voor betalen, of ze er nu verder iets mee doen of niet, nog buiten beschouwing gelaten dat het principieel onmogelijk is daar op een nette manier achter te komen. Maar ik zou mezelf niet zijn als ik er niet ook iets positiefs uit zou distilleren. Als het waar is wat ze beweren, dat ze uit al die teksten voornemens van onverlaten kunnen afleiden, dan moet het met diezelfde software ook mogelijk zijn uit al die tekstfragmenten de geniale brokjes te vissen, en omdat het tenslotte toch om een inlichtingendienst gaat die daarbij precies weet wie wat heeft geschreven, moet het verder een fluitje van een cent zijn vast te stellen waar ter wereld zich de grootste onondekte schrijftalenten bevinden. Zelfs als dat tevens grote terroristen zijn, want sinds de discussie over Céline hebben we ons erbij neergelegd dat goede kunstenaars slechte mensen kunnen zijn. Wat overigens heel iets anders is dan de vooronderstelling dat kunstenaars betere mensen zijn, of zelfs goede, maar daarover een andere keer.

BACK