BACK

Weekly Residuum 309 - september 2006 C
© foto en tekst Koen Nieuwendijk




Als u onsterfelijkheid wilt, dan graaft u een kuiltje waarin u per testament uw botten in laat begraven. Op een geheime plaats, waar nu niemand aan denkt, waardoor er over duizend jaar niets anders is te vinden dan de resten van uw geraamte, waardoor u in het equivalent van Nature komt. Houdt u het vooral eenvoudig, het chipje dat u overweegt in uw onderkaak - een onderdeel dat vaak los wordt gevonden en vervolgens op alle mogelijke andere restanten van ooit levende wezens wordt gepast - is tegen die tijd al meer dan negenhonderdachtennegentig jaar onbruikbaar, of op hol geslagen, wat nog veel desastreuzer kan uitpakken, in aanmerking genomen dat stemmen uit de ruimte altijd worden geloofd, want zo zal het dan klinken. Maar na veel soebatten worden uw restanten geperst in een eenvoudig corset van veronderstellingen, want opvallen kon vroeger niet, kan nou niet en zal nooit kunnen, tenzij ze dan denken dat u een roverhoofdman bent geweest, die op de vlucht voor wraakzuchtige burgers het loodje heeft gelegd op een niet ontdekte schuilplaats. Bij nader inzien, plaatst u dat chipje toch maar wel, want al werkt het niet, het zal bijdragen aan uw postume roem als raadselachtige uitverkorene.






BACK