Redt het Ideaal V |
Net als u ben ik tegen corrupte politici, die misbruik maken van hun onkostendeclaratie, maar lezende in de pers dat ook de Tories niet brandschoon zijn, besefte ik dat het helemaal niet onmogelijk is dat als je politici de gelegenheid geeft soft te frauderen, dat zij dan misschien voldoende goedgeluimd zijn om hun werk voor projecten die miljarden kosten wat grondiger te doen, hetgeen zou betekenen dat die extra kosten van de softe fraude moeiteloos in veelvoud terugverdiend kunnen worden door daar niets tegen te doen. Voorts zou ik graag willen inbrengen dat het overweging verdient dat als burgerlijk ideaal van de politici niet wordt geëist dat zij boven de kiezers staan - die vermaledijde voorbeeldfunctie, weet u wel - maar te midden van ons, compleet met tekortkomingen en kleine maatschappelijke ontsporinkjes. Geloof me, zo'n persoon is in wat die doet juist veel geloofwaardiger als hij of zij net als u en ik in al zijn of haar kleinheid zichzelf mag zijn. Nu ben ik voldoende pragmaticus om te beseffen dat de meetbaarheid van dit ideaal een utopie is, dus in plaats van in te zetten op veranderingen in de regelgeving zou ik u, en mijzelf natuurlijk, willen vragen of de kans misschien bestaat dat u of ik in meerdere of mindere mate op vergelijkbare manier onze intiatieven laten aansturen door diezelfde vraag, maar dan zonder zicht op een gewetensbeklemmende werkelijkheid. Die uitkomst - u hoeft hem niet hardop te zeggen, maar probeert u het eens uit, en ik ook natuurlijk - moeten u en ik naast de ontsporingen van onze gehate politici leggen, en pas als u en ik vinden dat wij ook zonder sancties het goede als optie in zicht blijken te hebben, mag de pers daar eventueel een oplageverhoging uit persen. Eerder niet. |