|
Misschien ben ik er wat vroeg bij, maar er moet iets veranderen in de manier waarop wij muggen bejegenen. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat zij zijn bezield van wraak als zij, uitgehongerd, of uitgedroogd, zij drinken ten slotte ons bloed, over onze blote huid scheren, nog twijfelend waar de beste plek is om de zuigsteel in de huid te steken, maar toch hebben wij het standaard over die gemene rotmuggen. En wellicht moeten we opschieten, want ik las in de krant dat er momenteel om onopgehelderde oorzaken weinig muggen zijn, stekend en niet-stekend, al legde de schrijver aan het eind van zijn exposé uit dat het ook ergens anders aan kon liggen en dat die grote fluctuaties eerder regel dan uitzondering waren. Het lijkt wel economie. Je weet niet hoe het werkt, maar als je ergens te weinig van hebt ontgaat je dat nooit. Maar stel nou, als duidelijk werd dat het muggentekort zou leiden tot het uitsterven van de zangvogeltjes, dan keek u toch niet vreemd op als er verenigingen zouden ontstaan die zich tot doel stelden de burger over te halen eens per week geheel naakt in een moeras te gaan liggen om zich belangeloos door muggen te laten steken, en dan hoop ik toch dat in uw familie een of twee generaties later op daadwerkelijke steun gerekend kan worden. Waarbij u er wel rekening mee moet houden dat het altijd moeilijk is een grens te trekken, zodat het eventueel zo kan lopen dat de hoofdluis dreigt uit te sterven, terwijl juist na gedegen onderzoek is gebleken dat krabbende jongeren hoger scoren bij de citotoets vanwege een betere doorbloeding van de hersenen. Dan kan het gebeuren dat u moet uitleggen waarom u het ene insect wel steunt en het andere niet. Misschien een beetje flauw om nu over discriminatie te beginnen, maar geweten is een context-gevoelige aangelegenheid, dus als ik u was zou ik voorlopig niks beloven. |