BACK

Weekly Residuum 399 - oktober 2008 D
© foto en tekst Koen Nieuwendijk


foto © 2008 Koen Nieuwendijk


Ooit zal bewezen worden, niet alleen door wetenschappelijke waarheden, maar onderbouwd door waarnemingen in het veld door mensen die denken dat je een beter mens bent als je verder hebt geleerd - maar kan mij het schelen wie het nog meer vinden - ooit zal bewezen worden dat het systeem van zomer en wintertijd zó schadelijk is voor de ontwikkeling van het maatschappelijke betrokkenheidsgevoel, dat zelfs de schade die de noord-zuidlijn theoretisch kan aanrichten - zoals ik verwacht dat links en rechts van de metrobuis tot twee kilometer ver alles gaat verzakken en instorten, en gewoon verdwijnt in de krochten van ons erfgoed - in het niet valt. U denkt nu, zoals wel meer, dat ik overdrijf, maar waarom belt u niet eens aan bij een huis dat op een afstand van vijftig meter van de Vijzelgracht ligt, en vraagt u of de deuren misschien klemmen. Misschien hebt u het geluk dat de slachtoffers voor de allerlaatste keer denken dat er toch redding komt opdagen, dan zult u horen dat het waar is. Maar ik dwaal af. Als u echt geluk hebt krijgt na dit treurige antwoord te horen dat er nu even geen tijd is, omdat de baby van slag is door het tijdverschil.

Maar laat ik het niet alleen werpen op de verstoring van het levensritme van de Nederlandse zuigeling. Ik denk dat de hedendaagse ad-hoc-politiek daaraan is ontsproten. Wie tegenwerpt dat de eerste de beste regenachtige dag net zo veel schade aan de wereldeconomie toebrengt, zou ik willen verzoeken dat te onderbouwen, want dat scheelt mij een hoop werk. Ik denk ook dat het zo is, maar wat zou ik graag weten hoeveel zo'n dagje moet kosten in termen van winstderving, of medicijnverbruik, wat maakt het uit, het is maar een indicator. Als ik het goed heb is de belangrijkste reden voor die halfjaarlijkse uurverschuiving het besparen van energie, vanwege een vermindering van het gebruik van kunstmatige lichtbronnen. De zon kost niks, de schakelaar wel. Ik realiseer me dat er wel meer normen zijn bestendigd, zoals het met de klok mee vastdraaien van schroefjes, zonder dat is becijferd of het niet voordeliger zou zijn voor de mensheid om te kiezen voor de tegenovergestelde draairichting. Denkt u maar aan linksdraaiende yoghurt.

Juist in het epoque van de wetenschappelijke katernen is het een raadsel waarom de waanzin van die uurverschuiving heel vriendelijk gezegd niet tot speerpunt van maatschappelijke betrokkenheid heeft kunnen uitgroeien. Tenzij u de derde wet van Nieuwendijk kent: hoe massaler de impact van een besluit, in de betekenis van grensoverschrijdend, en hoe groter de betrokkenheid met het milieu, hoe geringer het commentaar en het verzet zal zijn.







BACK