BACK

Weekly Residuum 179 -november 2003 D
© foto en tekst Koen Nieuwendijk



Terwijl het water ons tot de nationale lippen staat, bij mij de schilderijen zich ophopen, en bij u de bergen geld, overpeins ik het aantal malen dat ik een recessie mocht beleven gedurende 35 jaar van galerie uitbaten. Ik verbaas me weer eens over het feit dat sommige recessies schijnbaar aan ons voorbij gingen.

Maar opeens zie ik een sprankje licht aan de einder van het niet-weten. Mijzelf geruststellende met de constatering dat wetenschappers elkaar al eeuwen over economische theoriën in de haren vliegen, durf ik u best voor te houden dat het eenvoudige idee van een uniform golfpatroon van ons allen treffende recessies wel zeer onwaarschijnlijk is. Een beetje van die gigantische chaos en begripsverwarring kan fluitend worden verklaard uit het bestaan van meerdere kleine golfbeweginkjes, die hooguit zo nu en dan samenvallen. Dat heeft te maken met de levensduur van investeringen, de beinvloedbaarheid van doelgroepen en verder onvoorspelbare zaken als natuurrampen en stadsdeelraden, en natuurlijk die arme pers, die altijd overal de schuld van krijgt.

U kunt zich zodoende inmiddels wel voorstellen dat in extremo sommigen twee keer meer recessies meemaken dan u en ik. Het is dat het gaat om het leed van anderen, anders had ik u voorgehouden dat dat in deze barre tijden toch een mooie constatering is.


BACK