Wie zich wel eens waagt aan mijn teksten, weet ook dat ik mijn uiterste best
doe juist te spellen en te formuleren. Het wekte dus mijn verbazing dat ik
in een briefje, dat een recente mailing (ik weet het, het zou in het
Nederlands moeten zijn, zoiets als "meerdere per post verzonden niet echt
persoonlijk getinte documenten, die de geadresseerden beogen te activeren en
waarvoor, mits aan bepaalde voorwaarden voldaan, gereduceerde portotarieven
gelden") begeleidde, aan de eerste persoon enkelvoud, stam -d, een -t
toevoegde. Nog verbazender -als het niet zo bijzonder was zou ik me er haast
voor gaan schamen- was het te merken dat ik die -t bij voortduring wilde
toevoegen. Te uwer geruststelling zou ik kunnen bekennen dat ik me dat zorgen
baarde, maar dat viel best mee. Wel vroeg ik me af hoe dat zou komen, en ik
vond een plausibele verklaring. Ik nader de zestig, en vind (kijk daar is ie bijna weer, die -t) dat ik nog eenzelfde aantal jaren moet meegaan, voornamelijk omdat ik sinds kort ben overtuigd van het regeneratieve vermogen van de menselijke cel, al is nog niet in alle omstandigheden bekend hoe dat werkt. Maar goed, regeneratie heeft pas zin als er iets te doen is, en er is alleen iets te doen als je ergens belangstelling voor hebt, en het is nog leuker als je die peilloos jongere generaties ook verstaat, dus, al heb ik nog nooit een tophit via napster gestolen, ik wil maar al te graag weten hoe dat werkt en hoe dat moet, en dit is nog maar het begin. Parallel aan dat proces is ook iets anders gaande. Je moet toch wel erg stom zijn als je in de loop van je leven niet enige wijsheid vergaart, en daar heb ik ook last van. Dat maakt dat je je meningen op voorhand al een wapening meegeeft, wat natuurlijk averechts werkt, maar toch, weerstreven vergt meer aandacht dan negeren, dus dat zou ik dan toch vast binnen hebben. De schijn is niettemin anders, zoals die -t verraadt. Ik bespeur bij mijzelf de neiging mijn uitspraken de kracht van een directief mee te geven, maar moet kennelijk mijn zelfvertrouwen opvijzelen door aan mijn identiteit die van de gezaghebbende derde toe te voegen. Wilt u mij redden, wilt u met mij spotten, wilt u om mij lachen, wilt u mij terechtwijzen? Meer is niet nodig, dat zoek ik zelf wel uit, zonder -dt. |