BACK

Weekly Residuum 346 - juli 2007 D
© foto en tekst Koen Nieuwendijk




Ik fietste vroeger harder dan een Puch kon gaan, dus u kunt zich voorstellen dat ook de Tour mijn belangstelling heeft. Ik schud mijn hoofd over het circus van de gestrafte renners, die met de rest van het peloton een perfecte afspiegeling zijn van de maatschappij, op één detail na. Sporters worden tegenwoordig ook het hele jaar door gecontroleerd, en moeten melden waar zij gaan en zijn. Dat mag nu nog wat geforceerd lijken - ik zou het eerder zoeken in het perfectioneren van de methodiek van de opsporing van ongewenste stoffen, zodat aan bepaalde grondrechten niet getornd hoeft te worden - maar zo wordt het dus in de toekomst.

Burgers kunnen onverwacht bezoek tegemoet zien, niet alleen van verzekeringsmaatschappijen die willen weten of zij leven zoals opgegeven, maar ook van statistici die eisen dat zij zich gedragen naar de voorspellingen, op straffe van boete en somatische martelingen, zeg maar verplicht paddo's eten. Topsporters worden geworven op de toneelacademie, willen althans de kampioenen zowel als de betrapten, die eveneens hoge honoraria mogen opstrijken, in staat zijn soepel in het mediacircus mee te draaien, en biologisch vee wordt onsterfelijk, voorzover het zich niet te goed doet aan in paniek in de sloot geworpen preparaten. Als ik een spurt inzet om de trein te halen wordt ik geselecteerd voor een plascontrole, als ik slaap komen ze om mijn dromen op te nemen...

Er zit niks anders op, doping zal al vóór de geboorte toegediend moeten worden. Er zullen renners moeten worden gekweekt die zonder testosteron niet kunnen overleven, bij wijze van handicap. Want het recht op gelijke kansen laat ook andere fysieke of mentale nadelen onverlet, dus zolang je iets aan het omgekeerde kunt doen zonder de wet te overtreden, is dat dan niet eigenlijk een soort plicht om daarmee dat recht op gelijke kansen te effectueren, maar dan echt?









BACK