De Amateur V |
Hoe zal ik het zeggen. Ik sta voor joker, en toch heb ik gelijk. Ik wind me al jaren op over de zinloze discussie over de vraag of geweld op televisie het gedrag van kinderen beïnvloedt. Ik weet zeker dat er een tijd komt dat wij van de zwijgende meerderheid ons afvragen hoe wij dat zo lang hebben kunnen laten sudderen. Als het waar is dat kinderen meer goede en kwade dingen leren van hun leeftijdgenoten dan van hun ouders, dan hoeven we alvast niet meer te bewijzen dat zij iets van anderen overnemen, dus ook van personen op de beeldbuis. Voorts zijn er beduidend meer ouders die graag van iemand zouden vernemen wat ze eraan kunnen doen, dan belanghebbenden die het er niet mee eens zijn. Maar ik moet toegeven, hoe ernstig het onderwerp ook is, het kwam goed van pas voor het afleiden van de aandacht van wat volgt. Met een beetje schroom moet ik bekennen dat ik vanmorgen bedacht dat wij, altijd vol pedagogische heerschappij, er stilwzijgend vanuit gaan dat goede raad steeds naar één richting gaat. Van boven naar beneden, zeg maar. En dan heb ik het nog niet eens over kwade raad. Het verbaast me namelijk dat ik niet eerder mijzelf heb betrapt op die inherente arrogantie, die verdoezelt dat iedereen altijd beïnvloedbaar is, dus ook vaders door hun kinderen. En dat nu kan ik bewijzen. Gelukkig dat het me ook vertedert, maar waar het dus op neerkomt is dat het gadeslaan (vreselijk als daar een spatie tussen staat) van de onbeholpen hanepoten van mijn dochter mijn spellingsbekwaamheid beïnvloedt. Kijkt u maar op de voorkant van de PAN-brochure: er staat COLECTIE. |