BACK

Weekly Residuum 293 - mei 2006 C
© foto en tekst Koen Nieuwendijk




Wat is er toch aan de hand met Nederland? De door onze landgenoten toch al niet gegeten goudvis is nu ook doorgedrongen tot het niveau waarop hij een hoger organisme wordt geacht dan andere, die nog gewetenloos gedood mogen worden, zoals een breed scala aan insecten en knaagdieren. Moet u eens opletten als blijkt dat rattenhersenen uitstekend dienst kunnen doen als processor in homecomputers, maar laat ik nou niet te hard van stapel lopen.

We moeten wel reëel blijven. Alles heeft seizoenen, en niks kan in één keer. Dus de dierenwereld kan niet anders dan slechts in kleine stapjes tegelijk omarmd worden. Kan gewoon niet sneller. Nog afgezien van de optie dat we aan het eind van de rit tot de conclusie komen dat we het niet kunnen bevatten, wat ik heimelijk denk. Maar zelfs dat weet je nooit met zekerheid, en omdat het gen van de hoop onze belangrijkste drijfveer is, zal ook dan de mens persisteren.

Zo kwam het, las ik in de krant, dat het diezelfde mens heeft behaagd weer een klein stukje van zijn inlevingsvermogen te schenken aan de goudvis, waarvan nu erkend is dat die om uiteenlopende redenen diep lijdt in een ronde kom, voornamelijk terug te voeren op het toch wel erg kleine formaat. Volgens mij ziet de goudvis ons heel groot, als reusachtige in cirkels bewegende wezens. Dat is wat voor Rita Verdonk, dan ziet ze de mens eens wat duidelijker, en ook echt om zich heen. En dan geen wetboeken naast die kom leggen natuurlijk, anders helpt het niet.





BACK