BACK

Weekly Residuum 397 - oktober 2008 B
© foto en tekst Koen Nieuwendijk

Hoofdgerecht

Het kan niet anders, ik ben een bijzonder domme burger. Maar als ik lees dat wolven oprukken uit het Oosten, hier worden verwelkomd en naar hun aard uit gemakzucht kiezen voor prooien die niet weglopen, of die ruimte niet hebben, dan zie ik opeens extra omzet in het verschiet voor fitnesscentra, die schapen en koeien leren rennen voor hun leven, en wellicht via Pavlov ook nog wat kung fu. De lokale veehouderij zal ophouden te bestaan, of het moest zo zijn dat de veehouder, in plaats van zijn kudde na te reizen, zelf blijft zitten waar hij zit en passerende kuddes - het oormerk vervangen door een draadloze pinpas - voorziet van tijdelijk onderdak en penicilline. Is het raar als ik veronderstel dat milieuorganisaties er nog een hele dobber aan zullen hebben om uit te maken welk systeem het meest diervriendelijk is? Schapen bouwen geen nestjes, dus wordt voortaan looppas het ideaal? Het is maar een vraag, ik weet van wandelende duinen, maar of grashalmen net als bomen een registreerbaar geluid maken als aan hun leven een einde wordt gemaakt, dat is eigenlijk nog niet bekend. Nou eten wij geen gras, en om koeien in dit opzicht meteen van kannibalisme te beschuldigen gaat wat ver. Maar leven is leven, wie er ook honger heeft, dus als de opoffering niet vrijwillig is, mag iemand het dan inderdaad voor het zeggen hebben? ('Is er plaats voor de polderwolf?'- Het Parool, 4-10-2008)

BACK