| Keutelware |
| Het konijn voelt zich ten opzichte van de muis achtergesteld. In dit verband stelt het voor om de keutel als basisvorm voor geheugenopslag te kiezen. Proefmodellen zijn voorhanden. |
|
Wij hebben een konijntje thuis. Dat konijntje doet soms merkwaardige dingen.
Het heeft in de loop der jaren geleerd met bakjes te smijten. Die bakjes
zijn van aardewerk of porselein, en nogal glad, en zonder oren, dus zo
makkelijk gaat dat niet. Het blijft gissen waarom het konijntje dat doet. Ik
denk dat het konijn denkt dat onder het bakje altijd lekkere zaden liggen.
Het konijntje kan daar smakelijk op knabbelen. Die zaden komen daar omdat
het konijn altijd enthousiast rondwoelt in volle bakjes. Dus soms is het waar.
Nu kom ik in beeld. Als ik dat konijn zo bezig zie, dan moet ik denken aan de manier waarop ik software probeer te doorgronden. Mijn methode is eenvoudig: goede software (voor zolang het Nederlands hier nog voertaal is mag dat misschien vertaald worden met omeleecherchee. Ik zal het even uitleggen. Software leidt langs ironische paden naar zacht ei. Het achtervoegsel -ware klinkt precies als where, en omdat we de Fransen -sinds de in Europees verband op België veroverde zetel, die we, als het aan mij ligt ruilen: de Belgen hun afgesnoepte stem terug en wij weer onze eigen spelling- beter te vriend kunnen houden, moeten we het anglicistische element in een toch al verbasterd woord vervangen door een Frans klinkende associatie met een dramatische lading- en daarnaast speelt de indruk dat je met verleden tijd hebt te maken een belangrijke rol, lees de smartlappen er maar op na) moet je kunnen gebruiken zonder een handleiding van meerdere honderden pagina's door te nemen. Ik eis dat ook van huis-tuin-en-keuken-apparaten, al moet ik toegeven dat ik een laatst aangetroffen gebruiksaanwijzing bij een hamer toch wel weer kan waarderen. Die verwachting komt zelden uit. Zodoende ga ik al jaren gebukt onder een minderwaardigheids-complex. Mijn houding is inmiddels veranderd, maar mijn methode niet. Ik voel me dikwijls een beetje als ons konijn. Je doet wat, en soms lijkt het of er een oorzakelijk verband is, dat andere keren om onduidelijke gronden met geen mogelijkheid is te reconstrueren. Het is niet zo dat het spul niet werkt, maar je komt er niet achter met logisch denken, of met het letterlijk opvolgen van instructies. Zou er dus sprake zijn van een gat in de markt? Nee, dat is niet het geval. Ga bij uzelf te rade: gelooft u een reclametekst die beweert dat het vanaf nu makkelijk en duidelijk is? Dat kan ik me namelijk niet voorstellen. Als je erachter komt dat het niet waar is, is het alweer te laat, en daar kom je steeds weer achter. |
BACK