| De Kunst van het Letteren |
|
Mijn dochter wil altijd weten waarom ik iets doe, en doorgaans besluit ze het ook te proberen. Wat ik met een zeker gevoel voor gêne verberg voor derden, liet ik haar argeloos zien. Waarom ik een twintigtal keer het alfabet typte? Om mijn vingers aan het begin van de werkdag een beetje los te maken. Dat ik ook denk te voelen dat de snelle wisseling van rechterhand naar linkerhand een temperatuursverhoging in de smalle verbinding tussen de rechter en de linker hersenkwab veroorzaakt, en zodoende misschien wel bijdraagt aan het voorkomen van een al voortvarende ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer, leek me te hoog gegrepen, hoewel ik daar nu aan twijfel, want terwijl ik zocht naar woorden, vroeg ze waarom de letters op het toetsenbord niet gewoon in hun eigen volgorde waren geplaatst, a naast b, en zo verder. Waarna ik begon uit te leggen dat de eerste schrijfmachines -weet je wat dat is? Nee pappa. Wacht, ik heb er een met armpjes uit 1924. Blik vol onbegrip- nog zo onvolmaakt waren dat de uitvinders een methode bedachten die het aanslaan wat vertraagde, en dat was dan die onlogische volorde van de letters, en omdat mijn dochter net de letters qwerty had aangeslagen legde ik in een adem uit dat de Fransen er azerty van hadden gemaakt. Ik verloor dus het pleit. Onverstoorbaar toog ze aan het typen en maakte er dit van: abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz abcdefghijklmnopqrstuvwxyz |