|
Gevoelig onderwerp. Beledigde Nederlanders, en dan nog wel door Belgen. Dat is de omgekeerde wereld. Ik heb even geen mening over het statement van Balkenende dat hij het voor ons deed, dat protesteren tegen die uitlatingen, want het mooiste, het venijnigste wellicht, stond in de staart van het bericht. Ongeveer tweederde van de Nederlanders vindt dat die Belg gelijk heeft, met andere woorden als Wellink ons die craquelerende Mondriaan nu cadeau zou willen doen, dan had het quorum van Nederland geroepen dat hij 'm in z'n dinges kon steken, maar zo is het nu eenmaal niet gegaan. Maar het kan toch nog erger. De laatste zin vermeldde dat diezelfde Nederlanders vonden dat die Belg dat niet had mogen zeggen. Nou breekt m'n klomp. Maar ik denk dat ik weet hoe dat komt. Iemand vroeg zich hardop af waarvoor toch al die naamvallen in het Duits dienden, waarop ik schertsend antwoordde dat het correct toepassen daarvan de geest scherp hield. Toen donderde de klap van het ware antwoord op de vraag wat de gevolgen van de gecorrigeerde spelling voor dit Noord-Europese taalgebied zouden inhouden als een echo door mijn hersenkwabben. Die mensen, wij dus, worden niet meer gescherpt in hun opmerkingsgave, want de taal is nu logisch. Je hoeft er niet meer bij na te denken, er zijn geen uitzonderingen meer. Maar dat betekent ook dat Nederlanders voortaan ook eerder dement zijn. De uitdaging en de inspanning zijn kleiner geworden. Mijn eeuwige twijfel of ik moet instemmen met het voortbestaan van het Gymnasium is omgeslagen in zekerheid. Niet dat ik mijn dochter wil dwingen die school te bezoeken, maar, in aanmerking genomen dat het nog steeds duivels moeilijk is de zin van het bestaan, dus ook van het Gymnasium, in koele bewoordingen te formuleren, zal ik voortaan pleiten voor het model van de uitdaging: dwing de geest te zoeken naar de juiste oplossing, schakel geheugen, gevoel en verstand hierbij optimaal in, en blijf prikkelen. U kunt het vergelijken met zo'n lopende band in een sportschool: je komt niet vooruit en toch hoef je niemand het nut ervan uit te leggen. Slechts de Vlamingen hebben nog een kans, want die houden het peil hoog door hun geesten bij te spijkeren met de resterende ongerijmdheden, en winnen zo tussen neus en lippen door elke taalquiz van de Nederlanders. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat zij deze vaardigheid met graagte en met luider stemme uitdragen, bij voorkeur als zij ervan uitgaan dat wij het met de betreffende uitspraken eens zijn. En dan mag dat niet van die dementerende Nederlanders... |