Cadeautje III |
Ik lees over Braadlap van Insect en ik denk Redt de Rups, want het zal nog enige tijd duren voordat de curve met op de x-as de bereidheid iets vreemds te eten, en op de y-as de mate van zinvolle beleving van het bewustzijn van welke vorm van leven dan ook zich voordoet als een mooie schuine rechte. Iemand met een beetje besef van verantwoordelijkheid duikt naakt in het IJ en schenkt zijn bacteriën aan de mens van de toekomst, in aanmerking genomen dat de loop der geschiedenis moeilijk is samen te vatten in termen van menselijke logica, dus wat nu redelijk klinkt doet het waarschijnlijk over een tijdje minder. Dat is moeilijk te aanvaarden, omdat juist wij, de mensen, steeds meer beginnen te ontdekken dat ons brein niet ergens het toppunt van creationistische inventiviteit is, en dat het wonder daarin bestaat dat het menselijk fenomeen zo goed gedijt ondanks nou juist dat brein, dat uit alle macht dit inzicht probeert te paren aan behoud van zelfvertrouwen, en daar beginnen de misverstanden. Want een rups vlucht niet, ook al zouden wij hem lekker vinden. Maar dat is nog tot daaraan toe, want wat zou u doen als blijkt dat die rupsen ú lekker vinden, als een wetenschapper u net heeft uitgelegd dat die rupsen met uw proteïnen zouden kunnen evolueren en alle klimatologische rampen zouden kunnen overleven, en dan via een ingewikkelde cyclus weer uitmonden in een verschijningsvorm die ons bekend zou voorkomen als we er dan nog waren, en die rupsen dus eigenlijk, zij het in een wat andere genetische samenstelling, toch de redders zouden zijn van het verschijnsel intelligentie, mits ze u maar op mochten eten? (Het Parool, 20-1-2007, Braadlapje van insect, ANP) |