|
Er staat, na de installatie, de videoclip en die recente zwang van de maatschappij-ontregelende projecten, een nieuwe kunstvorm tot uw beschikking. Als ik zeg dat het met telefoons te maken heeft, denkt u vast aan de hausse van beltonen. Maar nee, al zijn er die mijn middelmatige muzikale gevoel met kippenvel camoufleren, u moet het zoeken in de hoek van de inspraak, niet die van het dagelijkse deelgedonder, maar van de korte mededelingen die uw en mijn afwezigheid moeten verklaren en waarvan de benaming een voorbode is van het definitieve verdwijnen van de Nederlandse taal: de meldteksten van uw voicemail. U kunt er dagelijks vele inspreken of inzingen en u dwingt moeiteloos iedereen die u belt uw laatste creatie te aanhoren. Uw wenkbrauwen zakken alweer, maar vroeg u zich toch niet even af hoe ik cultureel zo diep kon zinken? Dat kwam door de nieuwe draadloze telefoon, waarvan mijn moderne dochter vroeg welk nummer hij had, en ik maar uitleggen dat deze aan een draadje zit. Voor de procedure van het beantwoorden bij afwezigheid maakt dat weinig meer uit, het enige verschil is dat de chip thuis wat sneller is te benaderen dan de harde schijf van de provider, en gratis bovendien. Maar wat vind ik het zonde dat het medium zo vluchtig is. Mijn dochter en ik spraken, zongen, speelden, rapten en gesticuleerden boodschappen in. Elke volgende versie overschreef de vorige. Eén van de hoogtepunten was een unisono acapella gemumde boodschap van twee ouders en één kind, maar ook die sneuvelde genadeloos voor een versie met als achtergrond wat Bach op de sythesizer, die ook weer moest wijken voor iets anders. Opeens wist ik het. Ik heb een gat in de kunstmarkt ontdekt. Ingesproken boodschappen! Als een variant van grafiek, en ook genummerd en gesigneerd, keurig in beperkte oplage. U wilt een unicum? U wordt op uw wenken bediend. De duurste variant voorziet in een kunstenaar, die zich linea recta naar het huis van de beller begeeft om de meldtekst te declameren. Ik schreef toch bijna declareren, maar dat mag daarna pas. Voilà. |