BACK

Weekly Residuum 235 - februari 2005 B
© foto en tekst Koen Nieuwendijk



Te vroeg, het is te vroeg! Natuurlijk zijn die verkleinwoorden rampzalig. Dat zijn ze al decennia. Zo lang al dat een beetje beginnende boetiek zichzelf bij voorkeur niet bedient van een in de verkleiningsvorm gegoten naam. Maar daarom mag u de personen die deze emotiespelling omarmen nog niet in de goot schoppen. U moet het zo zien. En laten we voor de gelegenheid kijken door de bril van een cultureel zeer correct persoon, die ook slapend de verschillen kan opsommen tussen camp en kitsch, die zijn wereldbeeld allang op poten heeft, en die grote moeite heeft met het culturele consumptiepatroon van -ja van wie, je mag niet discrimineren en er wordt nooit bij verteld of ze wel gelijke kansen hebben gehad, dat wordt toch altijd al te gemakkelijk aangenomen, dus laten we het neutraal stellen- van sommige anderen. Die correcte persoon dus verkeert in een dilemma. Hij weet hoe hij het graag heeft, maar wat te doen met alles wat daar van afwijkt. Die persoon heeft het volste recht te walgen, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat nog betrekkelijk weinigen het nut hiervan inzien.

Want laten we eerlijk zijn, als er een interieurpolitie zou worden opgericht, die het heeft voorzien op met kant afgezette lampekapjes, stenen hertjes en globes als barmeubel, dan stonden u en ik toch onmiddellijk op de barricaden? En juist niet omdat wij ons thuis voelen in een dergelijk interieur, maar wel omdat wij anderen niet onze eigen voorkeur willen opleggen.

Ja ja, ik snap de marteling wel, u moest eens weten hoe woorden als Het Hemeltje door mij heen sneden als een goedbedoelend iemand op die manier iets aardigs wilde zeggen, maar een mens die niet begrijpt dat zelfs in een minuscuul land als Nederland toch nog vele niveaus van beleving voorhanden zijn, moet het denken verboden worden. Die moet mentaal vastgeklonken worden, gedwongen worden iedere minuut het woord druppel te lezen, net zolang hij begrijpt dat een voorrecht geen recht geeft op gevoelens van superioriteit. En daarom sta ik mentaal een wijle op de barricaden om het onbekommerd voortbestaan van verkleinwoorden stimuleren.

*) gelezen in Het Parool van 4-2-2005 op de pagina Meningen: "Weg met die akelige verkleinwoorden"

BACK