BACK
Weekly Residuum 445 - augustus 2019 A
| De Dag van de Mug |
© foto 2019 Koen Nieuwendijk
|
|
|
“Wie schrijft, die blijft”, mompelde de mug schamper. “Wat mensen aan jaren hebben om iets te bereiken, telt voor mij als uren. Ik mag al blij zijn als ik niet voortijdig wordt verpletterd. Empathie voor een mug? Dan kan er vast een nano toetsenbord vanaf. Een krijtje mag ook hoor. Gaat zonder software. Kan ook crashen, maar dan heb je er twee. Ik kan lezen, maar als ik dat probeer moet ik een beetje afstand houden, niet alleen om de regels in zijn geheel in beeld te krijgen, maar vooal om niet onverhoeds tussen de bladzijden geplet te worden. Ik vlieg zodoende op oorhoogte, wat door de mens steevast wordt uitgelegd als een poging tot steken. Mensenbloed? Praat me d’r niet van. Als er geen cholesterolremmers inzitten, dan zijn het wel drugs of van die bittere pijnstillers. Voor een beetje drinkbaar bloed moet je bij dieren zijn, maar die hebben meestal haren. Dus ja, nood breekt wet, als je honger hebt wordt het toch de mens." "Hoe dan ook, ik las laatst iets over geloof en God. Er zijn mensen die vinden dat God ook over de muggen gaat. Nou gaat mijn contact met religieus beleven niet verder dan eitjes leggen in een doopvont, en zodoende komt vanzelf de vraag bovendrijven dat als rode wijn het bloed van een familielid symboliseert, wat dat water dan wel niet mag inhouden, maar eerlijk is eerlijk, er zit geen wasmiddel in, wat ik wel verwachtte vanwege het schrikbeeld van de zwarte ziel van de ongedoopte, waarmee ik door mijn geleerde grootvader - voor de lezer was dat eergisteren - om de oren werd geslagen." "Jammer dat hij de Wereldmuggendag heeft gemist. Hij zou zich onmiddellijk afvragen of dat niet uit welbegrepen eigenbelang voortkwam, in het kader van de aanvulling van de wereldwijde voedseltekorten, waarin de mug, die uitsluitend een beetje stilstaand water nodig heeft om zich voort te planten, als eiwitvervanger een belangrijke rol kan spelen. En als nou inderdaad vroeg of laat alle verdelgingsmiddelen verboden worden, niet dan nadat de meeste muggeneters zijn uitgestorven, dan moet je toch iets aan met die wereldwijde wolken van mijn dansende soortgenoten. Naar wier mening uiteraard niet wordt gevraagd, maar ik moet toegeven, als ons ras de mens zou domineren, zouden wij dan ook maar een haar beter zijn? Welnee, de mens zou worden geëxploiteerd als een plantage, zou worden gedwongen zijn dieet aan te passen aan onze wensen, zou bij tijd en wijle worden vastgeketend, met de lichaamsdelen met de dunste huid onbedekt, en wij zouden daar feestmalen aanrichten. En heus niet één dag per jaar. Maar laten wij niet ziften. Laten wij handelen zoals de mens het uitdrukt, laten wij God op onze blote knieën danken dat hij de mens bijna de helft van zijn leven laat slapen, en ondanks dat nog tijd heeft voor Wereldmuggendag. Een godsgeschenk noemen mensen dat.” Koen Nieuwendijk (Naar aanleiding van berichtgeving over “Wereldmuggendag”, Het Parool, 20-8-2019) |