|
Ik heb echt niks tegen de monarchie. Een beetje show hoort erbij. Een droogstoppel als Kok valt niet te overtreffen, dus krijgen we weer een tijdje theater. Er zijn in de laatste twee weken al twee partijtoppen geëxplodeerd. Dat dan de koninklijke etiquette fungeert als symbool voor het continuum, onderschat dat niet. Ik dacht slechts twee tegenstrijdige dingen: "geld moet rollen" en "alles van waarde is weerloos". Bij het eerste heb ik baat, dus heb ik het er niet over, met het tweede ben ik het niet eens. Ik had die zin van Lucebert best wel bedacht willen hebben, hij klinkt fantastisch. De dichter spreekt altijd de waarheid, maar niet degene die met zijn woorden aan de haal gaat, ze als alibi misbruikt.
Natuurlijk zijn er onder ons die niet uitgeproken krijgen wat zij op de tong hebben liggen, en ook bij angst kan ik mij wat voorstellen, maar het lijdzaam lot, dat uit deze woorden spreekt, mag toch niet als norm verheven worden? Wie wil, wie durft, kan zich altijd overal tegen verzetten. De fragielste mensen hebben de wereld naar hun hand gezet, de sterksten hebben verloren, dus waar malen wij om?
Echter, als ik uit de grond van mijn hart verklaar dat ik deze zin beschouw als de belichaming van de passieve laffe ontwijkende lijdzame geest, dan is er toch een maar. Ik heb mij voorgenomen aardig te zijn. Het is niet onmogelijk dat meerdere generaties kunstenaars zijn grootgebracht met deze leidraad. Ik was er niet bij namelijk. Ik zou hen graag in hun waarde laten. Want het zou natuurlijk wel kortzichtig zijn te denken dat alleen verzetsstrijders goede kunstenaars zijn. |
BACK