| De Kunst van het Breken |
|
Dat het even duurde voordat het tot me doordrong dat ik een gedachte over het hoofd wilde zien, heeft een reden. Ik probeer al jaren te breken met de gewoonte om rond de jaarwisseling mijn perspectieven te beschouwen, maar ook nu weer maakte zich onweerstaanbaar de aandrang tot een voornemen van mij meester, een goed voornemen wel te verstaan. Even terzijde, er wordt weinig aandacht besteed aan de heilzame werking van slechte voornemens, zeker voor mensen van goede wil. Verplaatst u zich eens in de opluchting, die de goeden onder ons voelen, als zij eindelijk eens beogen te doen wat de meesten van hun medemensen uit zichzelf al denken, in die zin dat u en ik toch altijd weer verbaasd zijn als iemand het goed blijkt te bedoelen. Daar zal de wereld overigens heus niet slechter van worden, want voornemens worden zelden uitgevoerd, zonder aanziens des imborsts. Maar ik bedacht niettemin dat ik best wel eens wat hardnekkiger naar vriendelijker formuleringen zou kunnen zoeken als ik het weer eens heb over zoiets als het Amsterdamse gemeentebestuur, of over de strengdenkenden in de periferie van het kunstgebeuren, of over fietsenmakers, of over de voedselbereiders van de RAI, of over de boezem van mijn eigen branche. Het is maar een greep, omwille van mijn gemoedsrust laat ik het hierbij. Al is mijn standpunt dikwijls nog zo afwijkend van dat van de betrokkenen, daarmee is nog niet gezegd dat ze kwaad in de zin hebben. Het kan ook gebrek aan inzicht in hun basispakket van sociale vaardigheden zijn, dat u en mij parten speelt. Het is lastig, voor alle partijen, maar wie onder dat lot gebukt gaat, heeft die erom gevraagd? Dus waarom zou ik mij dan bedienen van agressieve taal of spot? Maar ik zou nog verder willen gaan. Probeert u het eens uit. Stel, u weet zeker dat uw betrokkene -tegenpartij is zo negatief, zeker in deze context- het opzettelijk en berekenend slecht bedoelt. Zie de ontsteltenis als u eens aardig tegen die persoon bent, zelfs al spreekt u de waarheid. Het is waar, het helpt niet altijd, het kan zelfs gevaarlijk zijn, maar toch, u hebt alvast een soort voldoening te pakken. En u weet nooit of dit kleine vonkje een groot positief vuur zal ontsteken. Sommige dingen duren nu eenmaal een tijdje. Als ik u dan, hoewel wat laat, de beste wensen voor het nieuwe jaar savoureer, wilt u dan vooral niet denken dat die voortvloeien uit het voorgaande. |