|
|
|
|
|
Als u niet tegen schokkende zaken kunt, die door een eenvoudige normverschuiving heel gewoon kunnen lijken, dan moet u niet verder lezen. Als u niet kunt verdragen dat het goede in de mens moeiteloos kan worden vervangen door minder mooie zaken, stop dan ook maar. Als u zich verzet tegen het denken over vredelievende vormen van kannibalisme -zou je vegetariërs zo ver kunnen krijgen dat ze vinden dat de enige manier om iets tegen het opeten van al die dieren te doen is de eters zelf opeten- of andere gedragingen, waarvan de slechte kant de mensheid zo afschrikt dat zij haar eigen vermogen uit het oog verliest om zelfs bij gebrek aan bewijs aan te nemen dat er ook andere vormen van -ik noem maar wat- gedrag, vorm, intelligentie en afkomst zijn. Ik weet als betrokken burger best wel waar de grenzen liggen, maar dat denken andere burgers in andere werelddelen op heel andere gronden ook. Er bestaat geen fatsoen, er bestaan alleen afspraken, het voelt als fatsoen als je die nakomt. Maar afspraken hebben in principe niets met goed of slecht te maken, het zijn de belangen die de doorslag geven. En verder natuurlijk het aanpassingsvermogen van het aardse leven, waaronder de mens kan worden gerangschikt. Ook dat heeft weer niks met rechten te maken, het zou veel inzichtelijker werken als we spraken van gelijke belangen, maar schrikt u niet, dat ziet er sociaal-landschappelijk totaal anders uit. Hoe kom ik nou zo in de war, vraagt u zich af. Ik las namelijk heden in die hedendaagse bundel berichten die ze bij Het Parool een tabloid noemen -hebben ze dat bericht misschien bewaard om dat druksel nog een beetje spannend te maken-, over een doodgewoon dorp waar de vrouwen er een gewoonte van hadden gemaakt bij ongenoegen hun mannen, zonen, neefs en ooms te vergiftigen. Wat het nog schokkender maakt is de kennelijke afwezigheid van wroeging, anders gaat dat niet decennia lang door. Dus mannen, weest u vooralsnog maar blij als de variant in uw buurt anders en wat minder drastisch is. Want het staat nog steeds niet vast of dat wel vanzelfsprekend is. |
BACK