BACK

Weekly Residuum 424 - februari 2010 B
© foto en tekst Koen Nieuwendijk

Het Rijk der Dieren XII

Ik las over een vereniging die ijvert voor bescherming van dolfijnen in dolfinaria, die als paddestoelen uit de grond blijken te schieten, waar die superintelligente dieren volgens haar lijden, omdat die daar niet in hun element zijn. Heb ik best begrip voor, want ik wil zelf ook in mijn element zijn, en daar hoort niet bij dat dolfijnen mij op een eilandje in een verre oceaan naar hun vin zetten. Niettemin vinden we allemaal dat we moeten werken voor ons brood. Hier kriebelt het. Wanneer worden dieren intelligent genoeg geacht om zich te moeten melden bij de dienst Werk en Inkomen? Dat kunt u eventueel ondergraven met de stelling dat zij dan wel vrijwillig moeten kunnen kiezen voor een verblijf in dat zwembad, anders is het slavernij. Hoewel, acteurs vinden het heel gewoon als zij in een theater, meestal niet naar keuze, moeten optreden, dus de locatie is niet alleenzaligmakend. En voorts, hoe geweldig is het alternatief van de vrije natuur, die langzaam volstroomt met mensen en leeg van al die miljarden schepsels, die nog niet op dit abstractieniveau denken, noch de mensen en noch de schepsels? Het moet er toch ooit van komen dat een gezamelijk besluit wordt genomen dat het niet anders kan dan dat het menselijk lot ten dienste van alle andere vormen van leven een mentaliteit van inschikken vereist. Dus die dolfijnen moeten wel werken, maar in hun vrije tijd moeten ze mogen kiezen voor het Marnixbad, of desnoods uw badkuip, gewoon, tegen betaling.

BACK