Houdt Moedt IV |
Weet u dat ik blij ben dat de wijnbranche als een volwassen producent van ondoorgrondelijke teksten wordt gezien? Daarmee is de wereld van de kunsten niet meer zo alleen. Was vroeger drinken onmisbaar voor schrijven, tegenwoordig schrijft een dagblad u wekelijks het wijnwalhalla in. De poëzie buitelt door de flessenrekken, net zo ondoorgrondelijk als handleidingen van software, maar ditmaal levenvreugde schenkend. Alleen al van de pepertjes, de zonnige meloenen en de tonen van bramen, ook zonder stemvork te genieten, voorts van vragend fruit en een wolkje gerijpte tarwe, ondanks of dankzij het bittertje van het kiezelstof aan uw leren zolen, alsmede het schroeiend rubber van een noodstop, verdund tot poëtische proporties na een zucht van opluchting, daar wordt u dronken van zonder één slok te drinken. En het einde is nog niet in zicht. Zoals het luchtgitaarspelen zichzelf heeft verplicht tot de consequentie van het kampioenen leveren, zo zullen de wijnboeken in de betere boekhandel weldra verhuizen naar de planken met poëzie. |