BACK

Weekly Residuum 373 - maart 2008 C
© foto en tekst Koen Nieuwendijk

Redt het Precedent I

Er wordt te weinig discussie gevoerd over het bestaansrecht van het precedent als valabel argument. Dus als de realiteit mij een issue aanreikt, dat in de context van het precedent een bijzondere uitstraling heeft, dan grijp ik die gelegenheid met beide handen aan. We weten inmiddels allemaal dat alles op aarde wordt hergebruikt, of we dat nou willen of niet. Er komt, behoudens een meteorietje, netto niets bij en er gaat niets af, alleen de gedaante wil nog wel eens veranderen, doorgaans achteraf ook tegen onze zin. Ik laat u niet langer in het ongewisse. Ik las in de krant over een nieuwe methode om as van overledenen te verstrooien met een weerballon, die uiteindelijk op twintig kilometer hoogte uit elkaar knalt, heel milieuvriendelijk gewoon vanzelf, als de luchtdruk in de ballon te hoog wordt. Over het neerdalen werd vergoelijkend verwezen naar het bestaan van een straalstroom en heersende winden, maar ik kon er niets aan doen dat ik me op slag afvroeg waar eventuele as en op resten van condooms lijkende flarden van de ballon neer zouden komen als die knapte op een plek elders waar men ook niet bezorgd was over de nederdaling, omdat die immers onmogelijk loodrecht naar beneden kon vallen. Kortom, als u mij aanvoelt dan ziet u voor uw geestesoog dat jaarlijks een half miljard mensen als stof in de stratosfeer wordt gedropt, waardoor in eerste instantie wat hier knapt elders valt en omgekeerd, maar alras door de trage valsnelheid zich een laag in de atmosfeer gaat vormen die zich gedraagt als een apocalyptische sluier, waarmee de gevolgen van het broeikaseffect, vanwege het chronisch tegenhouden van de zonnestralen, moeiteloos worden geneutraliseerd. Je moet klokkeluidersbloed hebben om daar nog wat tegenin durven te brengen. Maar moeten u en ik dat nou goedvinden of niet? Dan moeten we het, ongeacht de uitkomst, kenbaar maken voordat dit gat in de markt het gat in de ozonlaag vult.

BACK