|
In Groningen woedt een discussie die ik op afstand wat meewarig volg. Vanuit de plaatselijke politiek is de vraag aangezwengeld waarom Helmantel niet in het Groninger Museum mag hangen. Als je democratische principes op een museumbeleid loslaat dan valt al gauw de opmerking of het weigeren van Helmantel wel accordeert met de geïncasseerde subsidie. Ik zou als museumdirecteur zeggen dat musea niet door collectieven geleid kunnen worden, dus per definitie gekenmerkt worden door eenzijdig beleid, met als vergoelijkende verfijning, ik noem maar wat, dat ik het als mijn taak zie mensen te leren walgen als onderdeel van geaccepteerde sociale interactie, al moet ik hieraan toevoegen dat het Groninger Museum juist wordt verweten te veel naar de gunst van het publiek te dingen. Niets is eenvoudig. Maar tussendoor wees een bezoeker me erop dat een door Anneke van Brussel geschilderde accordeon op zijn kop staat - zit ik niet mee, ieder zijn vak, bovendien zie je zo dat het lipje loszit - en toen vroeg ik me zo maar af of directeur Kees van Twist misschien benauwd is dat als hij Helmantel in zijn museum toelaat zijn staf diens schilderijen per ongeluk ondersteboven zou ophangen, waarop het enig juiste antwoord van de directeur mij te binnen schoot: accoord, Helmantel mag hangen, maar op één voorwaarde: op zijn kop. |
BACK