|
Als ik over wespen begin, denkt u natuurlijk dat ik weer ga foeteren op de pers. Had gekund, maar het ligt anders. Wel is het zo dat ik denk dat er over wespen een groot maatschappelijk misverstand heerst. Naast het feit dat wij nodeloos bang zijn voor wespen, denken wij met z'n allen dat ze op zoet afkomen, vooral vloeibaar, terwijl het eigenlijk vleeseters zijn. Via een omweg heb ik mogen beleven dat in een warme wespenrijke augustusmaand niet limonade van de allerbeste kwaliteit, waarmee ik hen in een zogenaamde wespenval dacht te lokken, maar doodgewoon water elke wesp in onze buurt zo vredelievend als een werkbij maakte. De onthutsend eenvoudige conclusie is dat wespen in de buurt van mensen iets te drinken zoeken. Omdat dat meestal zoet is heb je natuurlijk kans dat de normale wesp is geëvolueerd naar een zoetzoekende wesp, en die heeft weer, net als de gemiddelde Nederlandse koter, last van kleurstoffen, en vanwege zijn kleine gestalte misschien wel in verhevigde mate, zodat die wesp, als hij eenmaal wat heeft geconsumeerd, gedrag met een sterk adhd-gehalte gaat vertonen. En omdat hij niet kan praten, rest voor de optimale respons slechts het steken. Voor wie aanvoert dat wespen al ver voor het additieventijdperk het menselijk ras terroriseerden, kan ik aanvoeren dat zoetheid van alle tijden is, en misschien wel dat de genen van deze insecten al sinds mensenheugenis onder zoete druk staan, want honing zie ik hen uit vrije wil nooit nuttigen. Ter onderbouwing van mijn inzichten zou ik willen voorstellen om naast het reguliere en ruim van zoetstoffen voorziene terras ook een volledig zoutgeoriënteerd terras in te richten, en vanuit die invalshoek het gedrag van de wespen te onderzoeken. De aangeboden waren moeten exact hetzelfde ogen als de zoete varianten, dus met zoute chips en nootjes gaat het niet. De drank moet bestaan uit glaasjes roodgekleurd zeewater, zoute drop heeft de vorm van kleverige snoepjes, en verder zijn er pittige als slagroom ogende moussejes (ik krijg het haast niet uit mijn toetsenbord) en zoute haring. Want zeg nou zelf, ziet u ooit een wesp aan een kwal knabbelen? Dus dat bewijs komt er. |