|
Ik lees al jaren ingezonden brieven die uitvaren tegen kuchende, hoestende, schrapende, snuivende en snotterende bezoekers van muziekuitvoeringen. Al jaren denk ik dan ja, natuurlijk, dat doe je toch niet, hoe durf je, hou je toch in. Maar onlangs, op 14 april om precies te zijn, viel opeens het kwartje en identificeerde ik mij gehoorzaam met die aanhoudende roep van de kuchers en hoesters - het woord oester kan dus nooit zijn afgeleid van het woord hoester, ook al lijkt het kennelijk gesloten karakter van dat levend opgegeten wordende wezen aan te sluiten bij de gewenste afwezigheid van ongewenste geluiden - en stelde ik me de afschuwelijke situatie voor dat de kuchende kaste het voortaan zonder klassieke concerten moet doen. Dat hoeft helemaal niet, want als er zo verschrikkelijk veel hoesters en kuchers zijn als valt af te leiden uit de ingezonden brieven, dan is het rendabel concerten te organiseren voor die hoesters en kuchers. Mochten het er minder zijn dan ik veronderstel, dan kan het geen kwaad om andere conform maatschappelijk correcte methoden geselecteerde outcasts in het pakket op te nemen, zoals lallers, windenlaters, boerders, zweetvoeters en natuurlijk de medemens die zijn of haar ego opkrikt met een overdosis van eau de toilette of parfum. Want als er iets niet kan worden genegeerd dan is het wel het beginsel dat iedere niet echt schadelijke uiting ergens ten uitvoer gebracht moet mogen worden. Het is dan nog slechts een kwestie van uitruilen van soorten van hinder. Met een beetje timing moet daar nog iets moois en moderns uit te puren zijn. Kunt u het zich voorstellen? Ter linkerzijde staat een koor van kuchers, ter rechterzijde de lallers en de winders, en vult zelf maar verder in. Je zou haast vergeten te luisteren naar de uitvoering waar het allemaal om draait. |
BACK