|
Als u nu nog herinneringen hebt aan wijnballen, dan bent u vast geïnteresseerd in wat de jeugd aan hedendaagse varianten nuttigt. Onderschat het snoepje niet dat mijn dochter mij wilde doen proeven, want het was afgeleid van Papa Bubbles, maar in afwijking daarvan binnenin van een chocoladevulling voorzien. Niet zo dat door zuigen en later kraken een zachte substantie zich innnig vleien kon op uw tong, maar meer zoals bij poreus lava met al die met water en zompig leven gevulde kleine holtes. Naar ik heb begrepen bestaat de oervorm van Papa Bubbles, één van die grillige en onverwachte door kinderen omarmde tijdelijke modegrillen, uit loom uitgegoten en daarna vloeiend afgeplat gestolde vormen van een dikke substantie waarin kersensmaak een belangrijke pijler is. Voor consumptie is het noodzakelijk de vormen stuk te hakken tot behapbare brokken, al zag ik mijn dochter wegdromen toen tot haar doordrong dat je aan een redelijk betaalbaar vuistdik stuk wel een jaar aan één stuk door kon likken. Een béétje ouder neemt hierdoor ook nog enkele tubes tandpasta per jaar meer af, hetgeen zowel bijdraagt aan de gezondheidsstatistieken als aan de werkgelegenheid, maar wat is, afgezien van het extra tandenpoetsen, de wereld toch drommels ingewikkeld geworden als u ook weet dat kinderen met groot fanatisme bedrukte maar onbeschreven blaadjes papier brief- en notitiepapier verzamelen, van het merk Diddle. Als ik daar dan mijn verbazing over uitspreek, dan noemt mijn dochter dat vaag. Waarmee ze iets anders bedoelt dan uw en mijn vaag, hoewel het er wel iets mee te maken heeft, zodat ik erin slaag, hoe duidelijk ik ook probeer te zijn, op twee manieren vaag te zijn. |
BACK