BACK

Weekly Residuum 226 - november 2004 C
© foto en tekst Koen Nieuwendijk



Gebarentaal. Lichaamstaal. De eerste mag je wel leren, de tweede niet. Ik schreef er al eerder over, lichaamstaal verbergen is al erg genoeg. Is gelukkig ook moeilijk. Ik maak een gedachtensprongetje. Waarom zou het scheef houden van het hoofd bij mens en dier een gebaar van onschuld betekenen? Er moet een reden zijn dat wie het ziet het ook echt gelooft. Mijn hoofd stond recht op mijn schouders toen ik keek naar de foto van twee wielrenners, die sur place zochten naar het juiste moment. De winnaar keek naar zijn stuur, de verliezer schuin naar de winnaar. Dat had hij niet moeten doen, want daarmee knelde hij zowel zijn halsslagaders als de zenuwen in zijn halswervels licht af, waardoor zijn reactiesnelheid daalde. Zo komt het dat ik denk dat wie tegenover een wezen met een scheef hoofd staat onbewust denkt dat hij het toch te vlug af is, dus waarom niet luisteren wat het te vertellen heeft, of iets aardigs terugdoen? Best aardig, zo nu en dan luisteren, en dat scheve hoofd mag u bij wijze van uitzondering dan nadoen.

BACK