|
Wat raar eigenlijk dat ik zo dikwijls op de pers zit af te geven, maar aan het eind van de dag met gretigheid en smaak steeds de krant weer induik, en helemaal niet speciaal om te zoeken naar de zoveelste aanleiding om mijn hang naar spot bot te vieren. Uren gaan daar in zitten, geheel vrijwillig, dus zo slecht kan het niet zijn. Zonder dissonant geniet je niet van zuivere tonen, want je weet dan niet wat dat zijn. Denkt u daar maar eens over na, al vind ik dit wel weer arrogant klinken, alsof ik met iets nieuws kom, en toch ligt daar de clou. Mits niet te vaak achter elkaar herhaald zijn het steeds weer dezelfde dingen die ons bezighouden, roeren, doen walgen. Hoe komen we daar anders achter? En toen las ik in de laatste alinea van het bericht Schelden geeft Schimmel, waarin ook wordt uitgelegd dat een natte boterham die u dagelijks uitscheldt, schimmelt voordat u het weet, maar een smeuïge die u dagelijks tracteert op verlekkerd glimlachen niet, dat beide soorten in staat zijn zich in stand te houden zonder mijn en uw bekommernis, dus ik kon gerust zijn. Waarna ik geleidelijk ging denken dat de Olympische gedachte zo gek nog niet was, niet het resultaat telt, maar het meedoen. Maar wel lachen, want u weet nu wat er anders gebeurt. |
BACK