BACK

Weekly Residuum 382 - juni 2008 A
© foto en tekst Koen Nieuwendijk

Redt de Kunst X

Wat ik ook wel eens met feiten gestaafd wil zien is de duurzaam in het woordgebruik van kunstcritici verankerde veronderstelling dat het verwerpelijk is als kunstenaars iets doen om het geld. En voorts lees ik het een en ander over uiteenlopende sporten. Het is frappant hoe de daar geslaakte terloopse verzuchtingen, niet ingestudeerd en daardoor juist zo betrouwbaar als graadmeter, zo op het oog naadloos aansluiten op de kunstwereld. Ik lees een uitspraak van een wielrenner - ik weet pas sinds kort dat het scheren der benen niets te maken heeft met stroomlijn, maar des te meer met de pijnlijke ervaring van het lostrekken van een pleister van een grote schaafwond op een harig been, dus opeens snap ik dat de in mijn ogen wat gênante keus voor het stigma van de schijnesthetiek niet moeilijk is - aan wie impliciet wordt gevraagd of hij het rijden om het geld goedkeurt. "Er zijn jongens die het om het geld te doen is, maar geloof me dat alles wat je ervoor moet doen en laten alleen is op te brengen als je van de sport houdt", zegt hij. Weer terug naar de kunst. Terwijl de woorden van die wielrenner nog door uw hoofd gonzen zou u ontvankelijk kunnen zijn voor het argument dat juist vanwege de zeldzaam voorkomende combinatie van iets doen om het geld èn succes, het eerlijker zou zijn in voorkomende gevallen de betrokkenen te eren in plaats van te verguizen, ongeacht of dat op zijn beurt weer aantoonbaar betere kunst tot gevolg heeft. Waarom moet kunst toch altijd scoren in een bedding van moralilteiten, als we in Amsterdam inmiddels gesubsidieerd leren dat het aangenamer is als je glimlacht naar je klanten, ook al is de prijs van het kopje koffie te hoog?

BACK