|
Het leven, dames en heren, het gemiddelde doorsnee leven gaat voor ons doorsnee lelijke medemens moeilijker worden. Sinds duidelijk is geworden dat criminelen zich met vriendelijke glimlachen en lekkere bekkies laten beteugelen, kunnen u en ik, in ieder geval ik, als modaal compromis tussen foeilelijk en net niet mooi genoeg om er wat aan te hebben, het wel schudden. Maar nee, misschien is er toch echt hoop, dat het allemaal goed komt. Het begint er steeds meer op te lijken dat mens wel degelijk van huis uit goed wil. We zijn al bijna gewend aan scorende voetballers die daarna vergiffenis aan het publiek vragen, maar nu krijgt u ook een diep vriendelijke glimlach als u een kuipje Becel hebt gestolen. By the way, parbleu, je krijgt zo natuurlijk ook een nieuwe groep van kansrijke criminelen, die het om aandacht te doen is, want die is normaliter onbetaalbaar. Maar tenzij u de lelijkste bent, of ik natuurlijjk, hebt u weer een voorsprong, want aan uitersten valt altijd wat te verdienen. Maar toch, maar toch, de keerzijde is dat het charmeoffensief van de supermarkten niets meer en niets minder betekent dan dat mensen op hun geweten worden aangesproken. Dat blijkt te werken, en daar hoopte zelfs verstokt links niet meer op. Mag ik wederom juichen dat de mensheid goed is van aard? Nee natuurlijk niet. Want stel nou dat dat uit eigenbelang geschiedt, wat is dan onze houding? Time out of ommezwaai? Ziektebeeld of nurture? Of zou de upgrade van mensaap naar mens op het conto komen van de hoofdluis, die noopte tot het bekrabben van het hoofd, waardoor de hersenen wat extra zuurstofrijk bloed kregen toegevoerd? Valt binnen de grenzen van Darwins denkraam. Zijn we, kortom, niet te vroeg met de bestrijding van dat diertje? |