|
Het liefst zou ik u nu even betoveren, maar ik weet niet of dat lukt. Ik weet namelijk van mijzelf dat ik in gedachten veel hoger reik dan in de praktijk, maar kan dat doorgaans goed verbergen. Totdat ik mij blootgeef en u meedeel dat ik van plan ben mij op te geven voor een cursus spreken-in-het-openbaar. Van geen belang is dat het daar nog niet van kwam, maar wel dat regelmatig de roep weerklinkt dat politici in het parlement -dat mag ik toch wel openbaar noemen?- wel eens beter uit het bloten hoofd zouden moeten kunnen spreken. Voor wie doordenkt is dat op zijn minst een hopeloos dilemma, want moeten wij dan aannemen dat goede sprekers per definitie ook goede bestuurders of goede politici zijn? Ik snap de wens natuurlijk wel, maar al in mijn puberteit was duidelijk dat maar weinigen de beste van de klas waren, waarbij het tot overmaat van ramp zelden ging om bijzondere vaardigheid in het hanteren van de Nedelandse taal. We zijn desondanks nog heel lang gidsland gebleven. Als hedendaags bedenker evenwel ben ik gewend mij neer te leggen bij onvoltooide wonderen. Ik mag toch aannemen dat u zich kunt verenigen met het compromis dat er geen reden tot ongerustheid is als het teruglopen van het juiste gebruik van de Nederlandse taal gelijke tred houdt met het toenemen van het spelelement daarvan, en dat is maar goed ook, want steeds doemen daar weer nieuwe dilemma's op aan het firmament. Ook nu kan ik mij weer niet voorstellen dat u en de betrokkenen niet al wisten hoe het werkte, want hoe lang snak ík al niet naar een duidelijke handleiding van lichaamstaal? Mijn bedenkingen zijn nu echter ernstiger. Wie zich oefent in een materie die weinigen beheersen, of wil uitblinken in zaken, die iedereen min of meer kan, mag rekenen op mijn instemming. Ik raak hier bijna los van mijn tenzij, maar luister, het zit zo. Ik noemde het al, lichaamstaal. Als ik het goed heb is iedereen daarmee behept. Het toont de ware aard, de verborgen bedoelingen en het kale karakter. Er zijn van oudsher mensen die dat weten te verbergen, en van oudsher hebben wij geleerd dat wij die moeten wantrouwen. Ik gruw bij het vooruitzicht dat ook deze optie tot ontmaskering ons wordt ontnomen. Veranderen van lichaamstaal is erger dan verbergen, want tenzij men het beste met u voor heeft -en daar komt u nu al zo moeizaam achter- leidt die lichaamstaaltraining alleen maar tot een verkeerde voorstelling van zaken, tot leugens in gebarentaal dus. Dat is heel wat anders dan betoveren, dat is gewoon belazeren. |