BACK

Translation In het werk van mediterrane schilders meen ik doorgaans hun landsaard te kunnen herkennen. Of dat nou klopt of niet, is toegestaan of niet, ook dat, maar van Roa kan ik het niet. Maar eerst een stukje voorgeschiedenis. Ooit maakte ik een reis door Spanje met het oogmerk de nationale talenten aangaande het realisme te ontdekken en van hun werk een tentoonstelling te maken. In mijn ogen een van de allerbesten, genaamd Gustavo Isoe, bleek uit Japan te komen. Pas veel later ontdekte ik dat hij een van de leermeesters van Roa is geweest. Ook namen beiden deel aan internationale tentoonstellingen, o.a. in Japan en de VS. Sindsdien vraag ik mij af of ik het juist zie als ik stel dat Gustavo Isoe zich in Spanje ontworstelde aan de last van zijn eigen cultuur, en, vermoedelijk ongemerkt, Roa de handvaten aanreikte om boven zijn eigen nationale stijl- en beelddwang uit te stijgen. Overigens is Roa mij tijdens die ontdekkingsreis in Spanje ontgaan, maar gelukkig is dat later goedgekomen.

Contact via E-mail Download Catalogue

"Pieza 21 - Pelikan" 2017 kleurpotlood/karton op paneel 27 x 22 cm Eu 2.000 "Elva II" 2023 kleurpotlood/karton op paneel 25 x 46 cm (verkocht - sold) "Philips" 2023 kleurpotlood/karton op paneel 25 x 46 cm (verkocht - sold) "Gonzalo" 2011 brons, oplage 7 15 x 13 x 16(h) (+ wandsokkel h 34 cm) Eu 2.600 "Caballo" 2015 kleurpotlood/karton 34,5 x 45,5 cm Eu 4.200 "Half Paard" 2015 kleurpotlood/karton op paneel 41 x 66 cm Eu 5.200 It usually comes naturally to me, or so I feel, to recognise the national characteristics in the work of Mediterranean painters. Whether or not I’m right and whether or not it’s even appropriate to use such terms, for me Roa’s work has always been the exception. But let’s first go back in time, to when I was travelling around Spain to acquaint myself with the national superstars of the Realist movement and compile an exhibition of their work. Among the “cream of the crop” in my view was an artist by the name of Gustavo Isoe, who I found out had actually hailed from Japan originally.  It was not until much later that I found out that he had been among Roa’s teachers, with both of them participating in international exhibitions including in Japan and the United States. I have wondered ever since whether I’m correct in thinking that Gustavo Isoe managed in Spain to liberate himself from the burden of his native-born culture and in doing so ended up – probably inadvertently – handing Roa the tools needed to shake off his own national stylistic and pictorial shackles. And although Roa himself actually escaped my attention while my Spanish quest was in progress, that too happily sorted itself out in the end.

TOP