Ode to the CX - Ode à la CX "CX A" 1981, oil on canvas - huile sur toile 29 x 56 cm |
Hoe treffend om te zien hoe een destijds wereldberoemde illustrator, die zich uit schilderkunstig idealisme heeft afgewend van de wereld van klatergoud, zoals je de reclamewereld zonder te beledigen zou kunnen omschrijven, uit die wereld toch een paar zaken heeft meegenomen, die enerzijds het vrijgevochtene van de onafhankelijke illustrator accentueren, maar ook het onderliggende gevoel van herkenning van tijdloosheid, die sommige zaken zelfs in de vluchtigheid van het consumptiegeweld meekrijgen. Dat uit zich in zijn blijvende voorliefde voor eenvoudig, maar functioneel design, zoals bijvoorbeeld voor de auto's van Citroën, een merk dat zowel qua techniek als qua vormgeving al decennia uitzonderlijk is. Hoewel deze reeks schilderijen in opdracht is ontstaan, kostte het Verkaaik geen moeite om die de bevlogenheid van vrije schilderijen mee te geven. Althans, door persoonlijke betrokkenheid de grens van ondergeschiktheid, die het uitvoeren van een opdracht nu eenmaal geeft, te overschrijden. In feite is deze serie niet alleen als tijdsdocument een representatieve uiting van twintigste-eeuws design, maar ook een voorteken van de onafhankelijke koers als stillevenschilder, die Verkaaik twintig jaar later voor zichzelf uit zou zetten. Verkaaik werd voor één van deze schilderijen (F) in 1983 zowel onderscheiden met een CLIO als met een ANDY, beide prestigieuze prijzen die toendertijd in New York voor bijzondere verrichtingen op het gebied van illustratie werden uitgereikt. Voor een ander schilderij (G) ontving Verkaaik in 1983 in Amsterdam de prijs voor de "Avenueste" advertentie. |
Comme il est surprenant de voir qu’un illustrateur célèbre dans le monde entier qui, par idéalisme, s’est détourné du monde tapageur, comme on pourrait caractériser l’univers de la publicité sans lui porter ombrage, y a pourtant emprunté quelques éléments. D’une part, le côté non-conformiste de l’illustrateur indépendant, d’autre part la reconnaissance implicite d’une certaine intemporalité, qu’obtiennent parfois les choses même dans la fugacité de l’hyperconsommation. Cette double tendance s’exprime par son goût incessant pour un design simple mais fonctionnel, comme par exemple pour les voitures Citroën, marque qui se distingue depuis des décennies par sa technique aussi bien que par son design. Bien que cette série de tableaux soit issue d’une commande, Verkaaik n’a éprouvé aucune difficulté à lui insuffler le génie d’une œuvre libre, en franchissant, grâce à son engagement personnel, les limites de la subordination inévitablement liée à un travail imposé. En fait, cette série est plus qu’une expression représentative du design du XXème siècle et le témoignage d’une époque; elle est également un signe précurseur du parcours indépendant en tant que peintre de natures mortes que Verkaaik réaliserait vingt ans plus tard. En 1983, Verkaaik a obtenu pour l’un de ces tableaux (F) un CLIO et un ANDY, deux prix prestigieux qui étaient à l’époque décernés à New York à des illustrateurs exceptionnels en ce domaine. La même année, Verkaaik a remporté le prix de la meilleure annonce publicitaire du magazine Avenue à Amsterdam pour un autre tableau (G). |