New | Voor info: form of/or e‑MAIL | Works |
Alex de Vrede "Festival" 2018 olieverf/paneel 105 x 105 cm 12.000 |
"Rode Planeet V" 2002 (Red Planet V) oil on masonite 64 x 50 cm (verkocht - sold) |
Bernard Verkaaik "Wit Schaaltje met Pruimen" 2016 olieverf/paneel 30 x 50 cm (verkocht - sold) |
Bernard Verkaaik "Wit Emaille en Loof" 2019 olieverf/paneel 90 x 110 cm |
Bernard Verkaaik (1946-2020) is een van de beste Nederlandse stillevenschilders. Na een met onderscheidingen, maar ook conflicten op het artistieke vlak gelardeerde carri่re als illustrator, wierp hij eind vorige eeuw het juk definitief af. Zijn herwonnen vrijheid manifesteert zich als de sobere cel van een monnik, die zijn daden in stilte verricht. Gezegend met een techniek, waarmee hij de aarde desnoods opnieuw zou kunnen scheppen, legt hij zich in zijn stillevens de ultieme beperking op. Geen schoonheid omwille van die van het voorwerp. Integendeel, hoewel de herschepping van zijn voorwerpen de volmaaktheid overstijgen, zijn het de even liefdevol weergegeven beschadigingen, krassen en scherven, veroorzaakt door generaties mensen, die zijn schilderijen boven de olieverf doen uitstijgen.
|
Johanna van Oosterhout "Aanzoek" 2019 olieverf/paneel 21,9 x 21 cm (verkocht - sold) |
Johanna van Oosterhout "Pitcher and Poppies" 2019 olieverf/paneel 30,5 x 22,9 cm (verkocht - sold) |
Johanna van Oosterhout "Thee" 2019 olieverf/paneel 70,3 x 52,2 cm (verkocht - sold) |
Voor Johanna van Oosterhout is antiek serviesgoed een rijke bron van inspiratie. Het liefst in een staat die verder gebruik onmogelijk maakt, zoals het kopje in "Thee". Zulke kopjes zijn nog zeldzamer dan gave exemplaren, want zij worden onbekommerd weggegooid. Maar los daarvan, de rudimentaire manier van afbeelden op het kopje zelf benadert de staat van een eenvoudig leerboek over gewoonten en gebruiken in het verleden. Vermeng je die met gewoonten zoals je die uit je jeugd herinnert, of met gewoonten elders - ik doel nu op Amerika, waar Van Oosterhout langdurig woonde - dan kan, afhankelijk van de eigenschappen van de denkende, dat nog een luisterrijk mentaal, maar evengoed nostalgisch weerzien worden. Oproep aan wie dit begrijpt: stel uw duurste maar onherstelbaar gehavende servies ter beschikking van Hanneke aan Oosterhout. |
Annabelle Six "De Kraag van Uytenbogaert" 2019 olieverf/paneel 55 x 62 cm (verkocht - sold) In 1633 schilderde Rembrandt in opdracht het portret van de remonstrantse predikant Johannes Uytenbogaert. Op het schilderij draagt de predikant de zogenoemde molensteenkraag, ้้n van de toen in zwang zijnde plooikragen. Hoewel Annabelle Six zich tijdens het schilderen voorstelde dat de predikant het in de loop van zijn preek warm had gekregen en de kraag na afloop met een zucht van verlichting aflegde, verwijst de naam niet naar het torsen van het zware gewicht, maar naar de vorm van een molensteen. Niettemin is het naar onze maatstaven een heikel ding om te dragen, zeker als het rode koordje in de knoop zit. Als dat het geval is kunt u er vergif op innemen dat dat invloed heeft op de ondertoon van de preek. O pardon, nou is het schilderij onverhoeds - of onverkraags - maatschappelijk relevant! |
Erik van der Esch "Feestgangers" 2017 olieverf/paneel 35,5 x 35,5 cm (verkocht - sold) |
Erik van der Esch "Conference at Sea" 2019 olieverf/paneel 61 x 80 cm (verkocht - sold) |
Erik van der Esch "Drakendoder" 2016 olieverf/paneel 30 x 40 cm 3.600 |
U mag zich best afvragen of de schuit op het schilderij het wereldtoneel symboliseert, doorlopend vol gekrakeel en dreigende rampen als die is. Of, als u daar de voorkeur aan geeft, de directiekamer van een tegen de ondergang strijdende bank. Het gaat Erik van der Esch (1956) niet om de gelijkenis, maar omdat het vrijwel onmogelijk is je te onttrekken aan die stortvloed van sensationeel nieuws, dringen al die thema's hoe dan ook zijn geest binnen, en drukken hun stempel op wat er uiteindelijk op het schilderij komt te staan.
|
Wijnand Warendorf "Vier Tomaten" 2019 olieverf/paneel 52,2 x 70,3 cm 12.000 |
Wijnand Warendorf "Kom met Rode Druiven" 2018 olieverf/paneel 65,5 x 69,4 cm 14.000 |
Wijnand Warendorf "Drie Tomaten" 2019 olieverf/paneel 70,3 x 52,2 cm (verkocht - sold) |
Wijnand Warendorf "Pralines" 2015 olieverf/paneel 54 x 70 cm (verkocht - sold) |
Olav Cleofas van Overbeek "Chinese Vaas, Wit kommetje" 1987 olieverf/doek 55 x 70 cm (verkocht - sold) |
Olav Cleofas van Overbeek "Witte Ui, Rood Fond" 2009 olieverf/doek 20 x 20 cm (verkocht - sold) |
Laat u zich niet misleiden door de titel "Vrij Paard". Zoals gewoonlijk bij Peter van Poppel is ook deze kryptisch. De menselijke ogen van wat wij door toedoen van de titel als een paard zien, doen het beeld al wat kantelen. En wat zou een vrij paard moeten zijn als daar een mens op zit? Wees niet ongerust, op logica mag dit dan niet lijken, maar als ik associatie zeg, dan vindt u het helemaal niet vreemd als ik vervolgens uitleg dat het paard in dit schilderij symbool staat voor het lot. Ooit viel een vrouw van een paard, of ze zwerd afgeworpen, dat laat ik even in het midden, in het besef dat we het paarden niet kwalijk nemen als ze dat met hun ruiters doen. Paarden zijn vluchtdieren, in een schrikreactie vallen ze terug op dit patroon. De ruiter neemt dat voor lief, of negeert het lot, wat bloot legt dat we met het lot eigenljk niet goed raad weten. De vrouw brak haar been, en hield daar een deukje in dat been aan over. Voor Peter van Poppel reden om de vrouw met enige regelmaat in zijn schilderijen terug te laten keren. Het paard heeft in de loop der jaren de gedaante gekregen van een fabeldier, dat met de beste bedoelingen toch eeuwig onberekenbaar blijft. Zoals het lot dus, hoewel het lot weer geen bedoelingen heeft, althans, dat vermoedt men. |
Peter van Poppel "Waterprof" 2006 tempera en alkyd/karton/paneel 20,5 x 13 cm 6.300 |
Peter van Poppel "Harde Zit" 2012 gouache en gemengde techniek 26,5 x 20,5 cm 1.400 |
Anneke van Brussel "Judaskus II" 2019 olieverf/paneel 30 x 25 cm 2.800 |
Anneke van Brussel "Het Gelijmde Schaaltje - de Onderkant" 2019 olieverf/paneel 30 x 35 cm (verkocht - sold) |
Anneke van Brussel "Judaskus III" 2019 olieverf/paneel 30 x 25 cm 2.800 |
De judaskus is een stokoud thema, in meerdere opzichten. De bijbel verhaalt ervan, voor Anneke van Brussel is het een van de thema's die haar blijvend boeien, tot aan de dag van vandaag. In 1977 en 1978 maakt zij een kleine serie van drie, geschilderd in aquarel en olieverf, met de uitgesproken kop van Christus dicht bij het oorspronkelijke verhaal. Deze eeuw moest 19 jaar wachten op de volgde serie. Zij neemt nu meer vrijheid, wat leidt tot de onuitgesproken opdracht aan de toeschouwer te bepalen wie van de twee de ware Judas is. Waarmee Van Brussel het thema reduceert tot de vraag welke waarheid voor wie leidend is.
|
Ben Snijders "Met Rozenbottels en Rode Knikkers" 2019 acryl/papier op paneel 23,6 x 28 cm (verkocht - sold) |
Ben Snijders "Miranda op Donkere Ondergrond" 2019 acryl/papier op paneel 19,6 x 28,5 cm 5.800 |
Ben Snijders "Stilleven met Twee Knikkers en Nina" 2019 acryl/papier op paneel 22 x 30,2 cm 6.000 |
Het is een beetje zoals met een toespraak. Die begin je niet met "vandaag ga ik u toespreken met woorden". Dat is wel waar, maar zo algemeen, dat het vermelden bijna potsierlijk wordt. De rol van het flesje is een beetje vergelijkbaar. Snijders heeft het zo dikwijls geschilderd, en zal het blijven doen, dat het met een zekere terloopsheid in de titel niet wordt genoemd. Je zou kunnen verwachten dat een stilleven zonder flesje in de titel ook zo benoemd wordt, maar "Stilleven zonder Flesje" is niet terloops genoeg om niet de aandacht af te leiden. Het blijft in dit opzicht schipperen in de kantlijn. Maar laat u zich niet afleiden, want wat Snijders zonder expliciet oogmerk demonstreert is dat zowel techniek als onderwerp tot de categorie werktuig behoren. De ware magie zweeft daartussen, hangt daarboven, Als een vraagteken, als een onbenoembare waarheid. |
Hester Schroor "See You" 2012-2013 eitempera en wit bladgoud/karton 32 x 25 cm (verkocht - sold) |
Hester Schroor "Democritus" 2017-2019 eitempera en wit bladgoud/karton 35,7 x 24,2 cm 2.800 |
Hester Schroor betrapt mensen in hun geestelijk landschap. Althans, ze zet het luikje op een kier. Wat we te zien krijgen kan confronterend zijn. Wellicht ook louterend, want zoveel openheid daarover is er niet. Dat Hester Schroor haar temperaschilderijen stileert met bladgoud moogt u best interpeteren als een vorm van respect voor het monsterachtige in de mens, of het menselijke in haar monsters, zo u wilt. Vergeeft u mij, ik laat even in het midden of er sprake is van verschil. Het is een beetje als het toespreken van wilde dieren: zij luisteren altijd, en stellen het moment van de aanval uit, of tenminste meestal.
Maar los daarvan, wat is er mooier dan de lelijkheid van de mens mooier maken, bij voorkeur met goede bedoelingen. Durft u, na deze woorden, de kreaturen van Hester Schroor te heroverwegen?
|