Section artists of the gallery - Siegfried Woldhek
|
Het is met enige schroom dat ik dit aanroer, maar het mag niet onvermeld blijven. Het besluit om Siegfried Woldhek in mijn groep kunstenaars op te nemen raakt de vraag of het mij is toegestaan bij een veelzijdig kunstenaar met een groot oeuvre een selectie uit zijn werk te maken, waarmee ik de boer op ga. Niks bijzonders, zult u zeggen, je kunt niet alles tegelijk laten zien, maar dat is het niet. Het is een valabel excuus, als ik het aanvoerde zou u me meteen geloven, maar de werkelijkheid is dat ik, toen ik me in zijn werk verdiepte, gefascineerd naar juist die portretten keek, waarin hij op Rembrandteske wijze met licht en donker speelt. Maar nou gaat zich daar ook weer een levensles achter schuil. Er is geen daad in mijn bestaan als galeriehouder waarin ik niet ook andermans overwegingen betrok, of dat nou de wensen van mijn eigen kunstenaars betreft, of de kryptische taal van een kunstrecensent. Ik moet iedere keer weer bedenken dat dat niet verboden is, maar dat het de kwaliteit van mijn werk niet mag verdringen naar een compromis. En zo is het gekomen dat ik me vooralsnog concentreer op dit aspect in het werk van Woldhek, tegelijk heel goed beseffend dat ik hem op korte termijn wellicht tekort doe, maar dat het op langere termijn wel goed zal komen. Daarom staat rechtsonder op dit scherm als achtergrondafbeelding een mus, die onder meer ook verwijst naar het feit dat Woldhek niet alleen schildert en schrijft, maar ook betrokken was bij Vogelbescherming Nederland, en acht jaar lang directeur van het Wereld Natuurfonds Nederland was, en ook nog eens op heel eigen wijze zich al schilderend in vogels verliest. Kortom, die mus zal in de toekomst gezelschap krijgen. |
|
 "António Lobo Antunes" 2014 32,5 x 21,5 cm |
|
BIOGRAPHY KUNSTRAI 2020 PAN 2020 virtueel TED-talk over Leonardo da Vinci's ware gezicht (opent in nieuw venster) YouTube: Tekenen in 100 seconden Show 2021 |
