BACK
Virtuele tentoonstelling       De Vrouw in de collectie van Galerie Lieve Hemel   
22 december 2020 - 28 februari 2021




click to enlarge
    De Vrouw geschilderd als...

Mijn eerste gedachte was dat het onderwerp vrouw van zichzelf nou niet zo bijzonder onderscheidend is. Een krappe helft van de wereldbevolking immers is vrouw. Mijn eigenwijze ik persisteerde. Is het niet zo dat zodra kunstenaars een onderwerp kiezen - kan ook de man zijn - zij er iets bijzonders mee doen: vertekenen, benadrukken, een onopgemerkt aspect uitlichten, ga zo maar door. Als u maar niet vergeet, zei de eigenwijze ik, dat er voor vrouwen nog zoveel redenen zijn op de barricaden te klimmen. Dat geeft recht op extra aandacht, recht op strijd en overwinningen. De man heeft een voorsprong, die freewheelt maar wat, aan de macho-kant valt ook weinig eer te behalen, eventueel de ontdekking dat de man ook vrouwelijke kanten heeft.

Daarnaast werd ik ook geïnspireerd door musea, die bij gebrek aan bijzondere stukken van buiten, hun eigen collecties navlooien op bijzondere zaken. Ook ik keek met deze blik naar wat ik in huis heb, en zo kwam, selecterend op het onderwerp vrouw, een bijzonder merkwaardige collectie bovendrijven.

De vrouw als draagster van al het leed in de wereld, van schijn en vraagteken, van vorm en symboliek, van politiek en religie. De vrouw als reclamezuil, moeder, minnares, kind, verleidster, lustobject, heks, dictator, slavin, godin, zeemeermin, dienstmeid, als koningin, als redster van de toekomst, als vredestichtster, het is maar een greep. Maar wat me nou wel te binnen schiet is de vraag of deze collectie, en dan niet zozeer als de optelsom van individuele kunstenaars, als wel onder mijn verantwoordelijkheid als bijeenbrenger, recht doet wedervaren aan recent opgedolven en opgepoetste en actueel geworden en nieuw ontdekte idealen. Uiteraard hoop ik iets aan de verwezenlijking daarvan te kunnen bijdragen, met de beste bedoelingen. Het is natuurlijk nooit genoeg, en voor dat je het weet klinkt ook dat van dat bijdragen weer verwaand, maar dat is nu eenmaal de valkuil van de goede bedoelingen. Die nemen we ook op koop toe, of nee, daar lopen we omheen, en die laten we open, want daar leren we van.

Koen Nieuwendijk.
























BACK to SOON      TOP
The Woman painted as ...


My first thought was that the subject of a woman itself is not very distinctive. After all, barely half of the world's population is female. My opinionated I persisted. Isn't it true that as soon as artists choose a subject - the man could also be - they do something special with it: distort, emphasize, highlight an unnoticed aspect, and so on. As long as you don't forget, the stubborn I said, that there are still so many reasons for women to climb the barricades. That entitles you to extra attention, the right to fight and victory. The man has a head start, who freewheels but somewhat, on the macho side there is also little credit to be gained, possibly the discovery that the man also has feminine sides.

In addition, I was also inspired by museums, which, in the absence of special pieces from outside, refine their own collections to special things. I too looked at what I have at home with this eye, and so, selecting on the subject of women, a particularly remarkable collection surfaced.

The woman as the bearer of all the suffering in the world, of appearance and question mark, of form and symbolism, of politics and religion. The woman as an advertising column, a mother, a mistress, a child, a temptress, an object of lust, a witch, a dictator, a slave girl, a goddess, a mermaid, a maidservant. As a queen, as a savior of the future, as a peace keeper, it is just a selection. But what does come to mind is the question whether this summing-up, and then not so much as the sum of the individual artists, but under my responsibility as a collector, does justice to recently excavated and polished up and topical and newly discovered ideals. Of course I hope to be able to contribute something to its realization, with the best of intentions. Of course, it is never enough, and before you know it, those contributions also sound conceited, but that is the pitfall of good intentions. We can put up with that, or no, we walk around it, and we leave it open, because we learn from it.

Koen Nieuwendijk.



BACK to SOON      TOP